• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خَصم (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: خَصم (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: خصم (مفردات‌قرآن)، خصم (مفردات‌نهج‌البلاغه)، خصم.

خَصم: (وَ هَلْ اَتاکَ نَبَؤُا الْخَصْمِ)
[۱] ص/سوره۳۸، آیه۲۱.    

«خَصم» در اصل معنای مصدری دارد، و به معنای «نزاع کردن» است،
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۸۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۸.    
ولی بسیار می‌شود که به طرفین نزاع نیز «خصم» می‌گویند، این کلمه، بر مفرد و جمع هر دو اطلاق می‌شود، و گاه جمع آن به صورت «خصوم» آمده است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۶۳.    



(وَ هَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ)
[۵] ص/سوره۳۸، آیه۲۱.    
(آيا خبر شاكيان هنگامى كه از محراب داود بالا رفتند به تو رسيده است؟!)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه خصم مانند كلمه خصومت مصدر است و در اين جا منظور اشخاصى است كه خصومت در بينشان افتاده.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۹۰.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۹۱.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۸۶.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۳۴.    
)

۱. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۲۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۸۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۸.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۶۳.    
۵. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۲۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۹۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۹۱.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۸۶.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۳۴.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خَصم»، ص۲۱۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ص | لغات قرآن
جعبه ابزار