خطاب اعتبار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خطاب اعتبار، خطاب در مقام
پند و
عبرت آموزی مخاطب است.
«اعتبار» به معنای
پند و
اندرز و عبرت گرفتن، و «خطاب اعتبار» آن است که گوینده، مخاطب خود را به صورتی
خطاب کند که از آن عبرت بگیرد.
در آیه ۷۹
سوره اعراف،
حضرت صالح علیه‌السّلام قومش را پس از
هلاکتشان خطاب می‌کند: (فتولی عنهم وقال یا قوم لقد ابلغتکم رسالة ربی ونصحت لکم ولکن لا تحبون الناصحین)؛ «پس (صالح) از ایشان روی برتافت و گفت‌ای
قوم من به راستی من
پیام پروردگارم را به شما رساندم و
خیر شما را خواستم ولی شما (خیرخواهان و نصیحتگران) را دوست نمی‌دارید».
زرکشی در
البرهان می‌گوید: صالح، قومش را پس از نابودیشان با این که آنان زنده نبودند خطاب کرد؛ چون واقعا آن‌ها
صدای او را می‌شنیدند و یا برای عبرت گرفتن دیگران این گونه خطاب کرد.
در
آیه (قل سیروا فی الارض فانظروا کیف بدا الخلق…)
نیز منظور عبرت گرفتن دیگران است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «خطاب اعتبار».
