• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خرچنگ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


خرچنگ جانورى معروف است .


عنوان خرچنگ به مناسبت در بابهاى تجارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه به کار رفته است.

باتوجه‌به این‌که «از حیوان دریا خورده نمی‌شود مگر ماهی و پرنده فی‌الجمله (نه همه ماهی‌ها و پرندگان) پس غیر آن‌ها از انواع حیوان دریا حرام می‌باشد، حتی بنابر اقوی حیوانی که مثل آن در خشکی خورده می‌شود مانند گاو دریایی.»
[۱] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۱۶۶، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول فی الحیوان، مسالة۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
البته «از ماهی خورده نمی‌شود مگر ذاتاً دارای فلس و قشر باشد اگرچه باقی نمانده و به سبب عارضی از بین رفته باشد.»
[۲] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۱۶۶، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول فی الحیوان، مسالة۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
و «اربیان که در زبان اهل این زمان روبیان (میگو) نامیده می‌شود از جنس ماهی فلس‌دار می‌باشد، پس خوردن آن جایز است.»
[۳] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۱۶۶، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول فی الحیوان، مسالة۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
و خرچنگ از جنس ماهی فلس‌دار نیست، ‌بنابراین خرچنگ حرام گوشت است؛ از این رو، خوردن آن جایز نیست.
[۴] جواهر الکلام ج۳۶،ص۲۵۳.    

برخى، آن را از مسخ شدگان بر شمرده‌اند
[۵] جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۹۸.    


۲.۱ - خربد و فروش خرچنگ

خرید و فروش خرچنگ در صورتى که داراى منفعت حلال در خور توجه نزد عقلا نباشد صحیح نیست.
[۶] جواهرالکلام ج ۲۲،ص ۳۵    
[۷] صراط النجاة ج۶،ص ۴۴۷- ۴۴۸.

درباره بی‌اشکال بودن معاوضه خرچنگ با کفار در کتاب استفتائات امام خمینی در پاسخ به این سؤال که: شرکتی بنا بر مصوبه شورای هماهنگی و هیات مدیره، تصمیم به تاسیس کارخانه کنسرو خرچنگ‌، جهت صادرات به کشورهای اروپایی در امر بهبود ورود ارز بر مبنای سیاست خارجی دولت فخیمه جمهوری اسلامی، اخذ نموده، باتوجه‌به حرام بودن خرچنگ‌ جهت مسلمین و این‌که خاویار هم جزو همین گروه می‌باشد و به خارج صادر می‌شود، خواهشمند است در مورد صدور کنسرو خرچنگ‌ به خارج از کشور فتوای شرعیه صادر نموده، امر به ابلاغ فرمایند. آمده است: «اگر آن را نفروشند، بلکه به کفار بدهند و در مقابل این واگذاری، پول بگیرند، هر مقدار باشد اشکال ندارد.»
[۸] موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۰۱، سؤال۶۵۲۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    


۱. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۱۶۶، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول فی الحیوان، مسالة۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۲. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۱۶۶، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول فی الحیوان، مسالة۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۳. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۱۶۶، کتاب الاطعمة و الاشربة، القول فی الحیوان، مسالة۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    
۴. ↑ جواهر الکلام ج۳۶،ص۲۵۳.    
۵. ↑ جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۹۸.    
۶. ↑ جواهرالکلام ج ۲۲،ص ۳۵    
۷. ↑ صراط النجاة ج۶،ص ۴۴۷- ۴۴۸.
۸. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۰۱، سؤال۶۵۲۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج‌۳، ص۴۴۴    
• ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    


رده‌های این صفحه : احکام خوردنی و آشامیدنی ها | دیدگاه های فقهی امام خمینی | فقه | معاملات
جعبه ابزار