حیدرعلی بن اسدالله مجیری شهرضائی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حیدرعلی بن اسدالله مجیری شهرضائی اصفهانی، شاعر و
ادیب معاصر
اصفهان بوده است.
حیدرعلی مجیری فرزند اسداللَّه بن حیدرعلی، شاعر و
ادیب معاصر در سال ۱۳۰۵ش در شهرضا متولّد شد. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در شهرضا گذراند و سپس در رشته
ادبیات در دانشگاه اصفهان تحصیل کرد و لیسانس دریافت نمود و به
تدریس در شهرضا و سپس اصفهان مشغول شد. او در
شعر طبعی روان داشت.
سرانجام در ۷ فروردین ۱۳۸۵ش در اصفهان وفات یافته و حسب الوصیّه در زادگاه خود، در قبرستان عمومی امامزاده شاهرضا مدفون شد.
این آثار از اوست که هنوز به چاپ نرسیده است:
۱. «دیوان اشعار» ۲. «پند و حکمت در شاهنامه» ۳. «هزل و هجو در
ادبیات فارسی» ۴. «هفت در
ادب فارسی».
این بیت از اوست:
به بال عشق پریدم به سوی
خلوت یار ••••• وصال دوست بود عیش و شادمانی من
(مصاحبه با فرزند شاعر، آقای اسداللَّه مجیری در بهار ۱۳۸۷.)
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۴۸.
