حیات در کرات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حیات در
کرات، از بیانات
قرآن و
معصومین (علیهم‌السلام) می‌باشد. از نظر ما انسان‌ها حیات به معنی وجود شرایط حاکم بر
زمین (که همانا وجود
آب و اکسیژن) است، که نشان از محدود بودن
علم ما دارد.
سفر به
آسمان و آگاهی از عوالم پیچیده‌ی آن همواره از آرزوهای بشر بوده است، تا این که با
اختراع فضاپیماها این امر میسر شد و دانشمندان با بخشی از این عوالم آشنا شدند. یکی از مسائلی که مورد جستجوی اندیشمندان بوده این که آیا
حیات و زندگانی مخصوص کره‌ی زمین است یا در
کرات دیگر نیز شرایط سکونت وجود داشته و موجوداتی زندگی می‌کنند؟
نتایج جدید علمی بیانگر این
حقیقت است که شرایط حیات، منحصر به
زمین نیست و در
کرات دیگر نیز زیست موجودات صورت می‌گیرد، هر چند شیوه‌ی این زیست با زندگی برروی کره‌ی زمین تفاوت دارد.
جمعی از دانشمندان فلک‌شناس که "هرشل" از جمله‌ی آن‌هاست معتقدند:
مجموع ستارگان ثابت و سیار، مسکونی می‌باشد و تجلیات اسرار آمیز حیات منحصر به زمین نیست، منتها شرایط حیات بر حسب انواع جاندارانی که در هر یک از
کرات آسمانی زندگی می‌کنند متفاوت است.
در گزارش دیگر به نقل از دانشمندان آمده است که: «تنها در کهکشان ما ۶۰۰ ستاره‌ی مسکونی وجود دارد و در این ستارگان تمدنی شبیه تمدن زمین دیده می‌شود و شاید ساکنین نیمی از این ستارگان از مردم کره‌ی زمین متمدن‌تر باشند.»
در تحقیقی که با همکاری یکی از دانشمندان فضایی شوروی سابق و یکی از متخصصین فضایی آمریکا تحت عنوان «ما تنها نیستیم» تالیف و منتشر شد اعلام گردید که: «در کهکشان ما (کهکشانی که منظومه‌ی شمسی ما از اعضای آن محسوب می‌شود) دست‌کم هزار میلیون کره‌ی قابل زندگی موجود است.»
اکنون نکوست به
قرآن نظری افکنیم و دیدگاه قرآن را در این‌باره جویا شویم. با شگفتی فراوان، قرآن و
روایات حکایت از وجود جنبندگانی در آسمان‌ها می‌کند و می‌فرماید: «وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ ما بَثَّ فیهِما مِنْ دابَّةٍ وَ هُوَ عَلی
جَمْعِهِمْ اِذا یَشاءُ قَدیرٌ»
«از جمله نشانه‌های خداوند،
آفرینش آسمان‌ها و
زمین و جنبندگانی است که در آن‌ها پراکنده ساخته و او قدرت دارد هرگاه بخواهد همه را
جمع‌آوری نماید».
کلمه‌ی «دابه» به معنی «جنبندگان» و کلمه «فیهما» به وجود موجودات زنده در
کرات دیگر تصریح می‌کند.
علاوه بر این
آیه، آیات دیگری از قرآن نیز به این حقیقت اشاره می‌کند: نظیر آیاتی که سخن از
سجده و تسبیح جنبندگان و فرشتگان آسمان و زمین به میان می‌آورد، مانند:
«و لله یسجد ما فی السموات و ما فی الارض من دابه و الملائکه و هم لا یستکبرون»
و نیز «تسبح له السموات السبع و الارض و من فیهن»
و آیات فراوان دیگر که ذکر آن‌ها به اطاله‌ی کلام می‌انجامد.
در گفتار پیشوایان بزرگ
اسلام نیز نمونه‌هایی که حاکی از این حقیقت است موجود می‌باشد. از جمله
حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
«این ستارگان آسمان، شهرهایی همانند شهرهای زمین هستند که شهری با شهر دیگر با ستونی از
نور مربوط است».
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «حیات در کرات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۱/۱۰.
