حَوْط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَوْط (به فتح حاء و سکون واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای فرا گرفتن است. «حائط» ديواريست كه مكان مخصوصى را احاطه كرده است، به معنتی حفظ نيز استعمال مى‌شود. از این مادّه شانزده مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
حَوْطبه معنای فرا گرفتن است.
یکی از موردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
در مقام توجّه به
خدا فرموده:
«وَنَسْتَعِينُهُ عَلَى هذِهِ النُّفُوسِ الْبِطَاءِ عَمَّا أُمِرَتْ بِهِ، السِّرَاعِ إِلَى مَا نُهِيَتْ عَنْهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ مِمَّا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ.» «و مدد می‌خواهم از او بر این نفوسی که تاخیر کننده‌اند از آنچه امر شده‌اند، و سرعت کننده‌اند به آنچه از آن نهی شده‌اند يارى مى‌طلبيم و از گناهانى كه علمش به آنها احاطه دارد.»
(شرح‌های خطبه:
)
از این مادّه شانزده مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حوط»، ج۱، ص۳۱۴.
