حَلْف (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَلْف (بر وزن عقل) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
قسم خوردن و
قسم آمده است. از این لفظ نه مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
حَلْف (بر وزن عقل) به معنای قسم خوردن و قسم است.
حلیف نیز به معنای قسم یاد کننده و ملازم شیء است.
درباره
تحلیف با
ظالم فرموده است:
«احلفوا الظالم- اذا اردتم یمینه- بانّه بریء من حول الله و قوّته فانّه اذا حلف بها کاذبا عوجل العقوبة و اذا حلف بالله الذی لا اله الّا هو لم یعاجل لانّه قد وحدّ الله» (چون بخواهید ظالم را قسم دهید، او را قسم دهید که بگوید از
حول و قوّه خدا بریء است چون اگر به خدا به
دروغ (این چنین) قسم خورد عقوبتش به عجله میرسد و اگر بگوید به خدائی که جز او خدائی نیست عقوبت به عجله نخواهد رسید چون خدا را به
وحدانیّت یاد کرده است).
(شرحهای حکمت:
)
از این لفظ نه مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حلف»، ج۱، ص۲۹۶.