بهبهان از شهرهای استان خوزستان و در شمار مناطق جنوبی ایران است. سابقه اسلام و تشیع در این سرزمین به قرون اولیه می‌رسد. تاسیس حوزه بهبهان عصر امامت با حضور اصحاب ائمه (علیهم‌السّلام) بازمی‌گردد.
بهبهان از شهرهای استان خوزستان و در شمار مناطق جنوبی ایران است. که در قدیم «ارجان» نام داشت. (ایالت ارجان یکی از پنج ایالت ایران در دوره آغاز اسلام بود که مرکز آن در چند کیلومتری شهر بهبهان قرارداشت و اینک تنها خرابه‌هایی از آن باقی مانده است.)
دوره نخست حوزه علمیه بهبهان به عصر امامت می‌رسد و شماری از اصحاب امام باقر، امام صادق، امام کاظم و امام هادی (علیهم‌السّلام) از این شهر برخاسته و یا در این شهر می‌زیستند. این راویان نهضت علمی شیعه را به قرون بعد منتقل کرده و در عصر غیبت نیز به نقل روایات ائمه شیعه (علیهم‌السّلام) پرداخته‌اند.
دوره دوم حوزه علمیه بهبهان از قرن دوازدهم تا دوره معاصر را شامل است که میان دانشمندان آن، گروهی از فقها و محدثان شیعه به چشم می‌خورند که از شهرها و کشورهای دیگر به بهبهان آمده و در تکمیل حوزه علمی آن شهر قدم برداشته‌اند. برخی از این مهاجران را دانشمندان بحرینی تشکیل می‌دهند. شماری از دانشمندان بهبهان در این دوره عبارتند از:
۱. از ویژگی‌های این دوره مبارزه علامه وحید بهبهانی (۱۱۱۷ـ۱۲۰۵ق) با علمای اخباری ساکن این حوزه است، وحید بهبهانی پس از شکست دادن رقیب مناظره‌اش در حوزه‌های دیگر نیز حضور یافت و اندیشه اصولی خویش را ترویج داد. ۲. همچنین همکاری برخی از روحانیان در حماسه دلیران تنگستان، چون میرزا محمد معین‌الاسلام از دیگر ویژگی‌های این دوره از حوزه علمیه بهبهان است.
