• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حصار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حصار در اصطلاح فقه نظامی به محاصره‌ کردن دشمنان در منطقه یا در شهری گفته می شود به گونه‌ای که کسی از آن بیرون نرود و کسی هم به آن وارد نشود.


حصار در لغت به معنی قلعه یا محاصره کردن کسی در جنگ آمده است.»
[۱] تهانوی، محمدعلی، کشایف اصطلاحات الفنون، ج۱، ص۶۷۹.    


در اصطلاح به محاصره‌کردن دشمنان در منطقه یا در شهری به گونه‌ای که کسی بیرون نرود و کسی هم به آن وارد نشود، گفته می‌شود.

قرآن مجید در این مورد می‌فرماید:
«خُذُوهُمْ وَ اْحصُرُوهُمْ وَ اقْعُدُوا لَهُمْ کُلَّ مَرْصَدٍ؛
[۲] توبه/سوره۹، آیه۹.    
آنان را بگیرید و محاصره کنید و در کمین آنان بنشینید.

لشکر مسلمانان در غزوه‌های صدر اسلام، در صورت لزوم دشمنان را در محاصره قرار می‌داد، مثل: محاصره طائف، محاصره بنی‌نضیر و قلعه‌های خیبر توسط رسول‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم).

۱. ↑ تهانوی، محمدعلی، کشایف اصطلاحات الفنون، ج۱، ص۶۷۹.    
۲. ↑ توبه/سوره۹، آیه۹.    


• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : احکام جهاد | اصطلاحات نظامی
جعبه ابزار