حسن بیان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن بیان،
اسلوب بدیعی قرآن و از وجوه
اعجاز قرآن است.
یکی از وجوه اعجاز
قرآن را حسن بیان
مقاصد و
اغراض، و تمهید
مصالح و
اسباب دانسته‌اند.
فیروز آبادی آیاتی را در این باره شاهد آورده است، مثل:
۱. بیان فصل
خصومت و حکومت: (ان یوم الفصل کان میقاتا)
؛
۲. استدلال بر
قیامت: (قل یحییها الذی انشاها اول مرة وهو بکل خلق علیم)
؛
۳. نصیحت و
موعظه: (یا ایها الناس قد جاءتکم موعظة من ربکم وشفاء لما فی الصدور وهدی ورحمة للمؤمنین)
؛
۴. ثبات
ایمان و معرفت: (اولئک کتب فی قلوبهم الایمان وایدهم بروح منه)
؛
۵. ثبوت
رسالت: (واسال من ارسلنا من قبلک من رسلنا)
؛
۶. برهان بر
وحدانیت و فردانیت الهی: (لو کان فیهما آلهة الا الله لفسدتا فسبحان الله رب العرش عما یصفون)
؛
۷. بیان حقیت
بهشت و
جهنم: (وسارعوا الی مغفرة من ربکم وجنة عرضها السماوات والارض اعدت للمتقین) ،
و: (واتقوا النار التی اعدت للکافرین)
؛
۸. بیان
زکات و
روزه و
حج: (واقیموا الصلاة وآتوا الزکاة وارکعوا مع الراکعین)
؛ (یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون)
؛ (ولله علی الناس حج البیت من استطاع الیه سبیلا ومن کفر فان الله غنی عن العالمین)
؛
۹. بیان
مصلحت نفوس : (ولکم فی القصاص حیاة یا اولی الالباب لعلکم تتقون)؛
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «حسن بیان».
