حسن بن خالد برقی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن بن خالد برقی، از محدثان
موثق و مورد اعتماد
شیعه در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعلی حسن بن خالد بن عبدالرحمان بن محمد برقی، تبار وی کوفی بود. پدرش خالد به همراه جدش عبدالرحمان از ترس
یوسف بن عمر، والی
کوفه به برقرود
قم مهاجرت کرده و به برقی شهرت یافتند. او برادر محمد و فضل، و از محدثان موثق و مورد اعتماد شیعه بود.
احمد بن محمد بن خالد برقی (م
۲۸۰ق) از کسانی است که از او روایت کرده است.
تالیفات او النوادر و تفسیر که املای
امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) و بالغ بر ۱۲۰ جلد و غیر از
تفسیر عسکری معروف بوده، به او منسوب است.
آقابزرگ تهرانی منظور از امام حسن عسکری را
امام هادی (علیه‌السّلام) دانسته، به دلیل اینکه ابوعلی برقی عصر امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) را درک نکرده است،
بنابراین گفته
شیخ طوسی که او را در شمار من لم یرو آورده،
وجهی ندارد. (دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن برقی»، ج۱، ص۲۵۰.
