«حسن ابتدا» یا «برائت مطلع» آن است که گوینده، کلام خود را با کلماتی روان و به دور از پیچیدگی و در عین حال با حکمت و اتقان آغاز کند؛ به گونهای که در شنونده اثرگذار باشد و مقبول افتد. در غیر این صورت، شنونده از آن اعراض میکند؛ گرچه بقیه کلام در نهایت زیبایی باشد.