آقاحسنعلی بن ملّامحمّدصالح مازندرانی اصفهانی، عالمادیب و فاضل لبیب، از دانشمندان قرن دوازدهم هجری است. در اصفهان متولّد شد. در عنفوان شباب به هندوستان رفت. امراء و حکام در اعزاز و احترامش بسیار کوشیدند و در آن ملک به «حسنعلی خان» مشهور شد. یکی از فرزندانش علی اشرف در هند باقی ماند و تعدادی از فرزندان دیگر او در اصفهان بودند. سال تولد و وفات او به دست نیامد.
[۱]کرمانشاهی، احمد، مرآة الاحوال جهان نما، ج۱، ص۱۳۳.