حسنطاهر بن کمال عباسیجونپوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن طاهربن کمال عباسی
جونپوری،
صوفی ، عالم و
فقیه قرن دهم در شبه قاره هندوستان بود.
طاهر، پدر حسن، در اصل از مُلتان بود که برای تحصیل
علم به شهر بِهار، در نزدیکی دهلی، رفت.
حسن در این شهر متولد شد.
در جوانی، به همراه خانوادهاش، به
جونپور رفت و نزد قاضی
شهاب
الدین دولتآبادی به فراگیری علم پرداخت.
در آنجا به
تصوف گرایش یافت و به صحبت با
درویشان روی آورد.
در همین ایام، با وجود مخالفت پدرش، نزد یکی از مشایخ عصر به خواندن
فصوص الحکم ابن عربی پرداخت، اما مدتی نگذشت که رضایت
پدر خود را جلب کرد.
پس از آن مرید حامدبن ابوحامد چشتی مانکپوری (مشهور به راجى حامد شه/ شاه، متوفى ۹۰۱) شد و طریقت
چشتیه را از او اخذ کرد .
بنابراین، نسب سلسله حسن از همین طریق، با پنج واسطه، به نظام
الدین اولیاء میرسد.
حسن نزد راجی حامد شاه بسیار مقبول بود تا جایی که راجی او را
حجت محکمی در روز
قیامت برای خود میدانست.
وی حسن را به کمال الحق یا کمالاللّه ملقب کرد.
علاوه بر این، حسن تحت تربیت معنوی بهاء
الدین جونپوری قرارگرفت و پس از مدتی خلیفه راجی سید نور شد.
از علمای هم عصر حسن طاهر، مولانااِلهداد بود که او نیز، به درخواست حسن، مرید راجی حامد شاه شد.
سلطان سکندر لودی، به سبب حمایتی که حسن از او میکرد، سخت به وی معتقد بود و از همینرو حسن را به دهلی دعوت کرد.
حسن نیز با خانواده خود به دهلی رفت و در کوشکِ بِجَی مَندِل، که برج حصار سلطان محمدبن تُغلُق بود، سکونت یافت و در ۹۰۹ در همانجا درگذشت.
گفته شده است که او با شنیدن یک
رباعی به
سماع برخاست و سپس رو به
قبله کرد و جان داد.
از او فرزندانی به جاماند که برجستهترین آنها شیخ محمدحسن بود.
با اینکه حسن به سلسله
چشتیه منسوب است، فرزند او به
سلسله قادریه نسبت داده شده است.
حسن طاهر رسائلی در
سیر و سلوک و
توحید داشته که از آنها فقط به رساله فارسی
مفتاحالفیض اشاره شده است.
این رساله شامل دو قسم است:
تصوف ، و اصطلاحات صوفیان.
قسمتهایی از مفتاح در اخبارالاخیار عبدالحق دهلوی
و کلماتالصادقین دهلوی کشمیری همدانی
آمده است.
(۱) محمدحسین تسبیحی، کتابخانههای پاکستان، اسلامآباد ۱۳۵۵ش.
(۲) عبدالحی حسنی لکهنوی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر، حیدرآباد، دکن ۱۴۱۰/۱۹۸۹.
(۳) محمدصادق دهلوی کشمیری همدانی، کلماتالصادقین: تذکره صوفیان مدفون در دهلی تا سال ۱۰۲۳ هجری قمری، چاپ محمد سلیم اختر، لاهور ۱۹۸۸.
(۴) عبدالحق دهلوی، اخبارالاخیار فی اسرار الابرار، چاپ علیم اشرفخان، تهران ۱۳۸۳ش.
(۵) غلام سرور لاهوری، خزینة الاصفیا، کانپور ۱۳۳۲/۱۹۱۴.
(۶) لعلبیگبن شاه قلی سلطان لعلی بدخشی، ثمرات القدس من شجرات الانس، چاپ کمال حاج سیدجوادی، تهران ۱۳۷۶ش.
(۷) احمد منزوی، فهرست مشترک نسخههای خطی فارسی پاکستان، اسلامآباد ۱۳۶۲ـ۱۳۷۰ش.
(۸) هندستان کی کتابخانون مین مخطوطاتِ تصوّف: فارسی و عربی، در تصوّف بَرّ صَغیر مین: تصوّف کی نادر مخطوطات پرجنوبی ایشیائی علاقائی سمینار منعقده ۱۹۸۵ کی مقالات، پتنه: خدابخش اوریننل پبلک لائبریری، ۱۹۹۲.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «حسنطاهر بن کمال عباسیجونپوری»، شماره۶۱۷۸.