• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حجیت عرف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حجیت عرف صحت استناد به عرف در امور شرعی است


حجیت عرف، به معنای درستی استناد به آن، نزد اهل عرف و اعتبار آن نزد شارع است.
عرف، نزد اهل سنت ، اماره شرعی به حساب می‌آید، اما نزد شیعه حجیت و اعتبار آن به موارد خاصی محدود است.
عرف، نزد شیعه سه کار برد کلی دارد که در برخی حجیت استقلالی دارد و در برخی تحت عنوان سنت قرار می‌گیرد، زیرا حجیت آن به امضای شارع و یا عدم ردع وی بستگی دارد.
[۱] منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، جناتی، محمد ابراهیم، ص۴۰۱.
[۲] منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، جناتی، محمد ابراهیم، ص۴۰۲.
[۳] نظریة العرف ودورها فی عملیة الاستنباط، منصوری، خلیل رضا، ص (۱۹۵-۱۹۱).
[۴] بحرالعلوم، محمد، الاجتهاد اصوله و احکامه، ص۸۷.
[۵] الوجیز فی اصول الفقه، زحیلی، وهبه، ص۹۸.
[۶] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص (۸۳۳-۸۳۰).
[۷] مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، محمدی، ابوالحسن، ص۲۵۸.


عرف.

۱. ↑ منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، جناتی، محمد ابراهیم، ص۴۰۱.
۲. ↑ منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، جناتی، محمد ابراهیم، ص۴۰۲.
۳. ↑ نظریة العرف ودورها فی عملیة الاستنباط، منصوری، خلیل رضا، ص (۱۹۵-۱۹۱).
۴. ↑ بحرالعلوم، محمد، الاجتهاد اصوله و احکامه، ص۸۷.
۵. ↑ الوجیز فی اصول الفقه، زحیلی، وهبه، ص۹۸.
۶. ↑ اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص (۸۳۳-۸۳۰).
۷. ↑ مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، محمدی، ابوالحسن، ص۲۵۸.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۰۵، برگرفته از مقاله «حجیت عرف».    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | عرف | مباحث حجت
جعبه ابزار