• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حارث بن عبدالله همدانی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حارث بن عبدالله همدانی۶۵ق)، از تابعین، راویان معتبر و مورد اعتماد شیعه و از اصحاب خاص علی (علیه‌السّلام) به شمار می‌آمد. برخی اعتقاد دارند که وی از اصحاب امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) نیز بود. وی روایاتی از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، امیرالمومنین (علیه‌السّلام) و امام حسین (علیه‌السّلام) نقل کرده است.



ابوزهیر حارث بن عبدالله بن کعب بن اسد بن خالد اعور همدانی کوفی حالقی حرانی، از تابعین اهل کوفه بود و از اصحاب خاص علی (علیه‌السّلام) به شمار می‌آمد و علم فرائض (تقسیم ارث) را از آن حضرت فراگرفت.
برخی اعتقاد دارند که وی از اصحاب امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) نیز بوده است. حارث روایاتی از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، علی (علیه‌السّلام)، امام حسین (علیه‌السّلام)، ابن مسعود و زید بن ثابت نقل کرده است.
کسانی همچون ابواسحاق سبیعی و سعد بن عمر جلاب از او روایت کرده‌اند.


همدانی مردی فاضل و از فقهای برجسته کوفه بود و در علم فرائض و حساب مهارت داشت.
رجال شناسان شیعه ایشان را از علمای شیعه و ثقه دانسته‌اند، اما رجال شناسان اهل سنت وی را مذمت کرده و برخی کذاب و ضعیف برشمرده‌اند.


همدانی دارای تالیفی به نام مسائل اخبر بها امیرالمومنین (علیه‌السّلام) الیهودی بوده است.


حارث به سال ۶۵ق در کوفه درگذشت و عبدالله بن یزید خطمی بر جنازه‌اش نماز گزارد. در تاریخ وفات او اختلاف است. (دیگر منابع:
[۲۵] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۵، ص۷۴۴۶.
)


۱. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۱، ص۱۸۵.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۸.    
۳. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۴.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۱۵۳.    
۵. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۶۷.    
۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۷، ص۱۷۵.    
۷. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۶۸.    
۸. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۲۶۰.    
۹. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۵، ص۲۴۵.    
۱۰. ابن حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ج۱، ص۲۲۲.    
۱۱. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۱۷۳.    
۱۲. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۹۰.    
۱۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۷، ص۱۷۵.    
۱۴. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۱۷۳.    
۱۵. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۴۳۵.    
۱۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۰، ص۳۳۵.    
۱۷. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ص۶۸.    
۱۸. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۱۵۵.    
۱۹. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۵، ص۲۵۲.    
۲۰. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۱، ص۱۸۵.    
۲۱. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۶۵.    
۲۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۷۳.    
۲۳. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۹۴.    
۲۴. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۲۲.    
۲۵. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۵، ص۷۴۴۶.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حارث اعور»، ج۱، ص۲۳۵.






جعبه ابزار