• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَهد (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَهد: (بِاللَّهِ جَهْدَ اَیْمَانِهِمْ)
«جَهد» از مادّه‌ «جهاد» به معنای تلاش و کوشش برای انجام هر کاری است، بنابراین تعبیر «جَهْدَ اَیْمَانِهِم» اشاره به سوگند مؤکّد است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با جَهد:

۱.۱ - آیه ۱۰۹ سوره انعام

(وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا قُلْ إِنَّمَا الآيَاتُ عِندَ اللّهِ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءتْ لاَ يُؤْمِنُونَ) (آنها با نهایت اصرار، به خدا سوگند یاد کردند که اگر معجزه‌ای برای آنان بیاید، حتما به آن ایمان می‌آورند؛ بگو: «معجزات فقط به اراده خداست و در اختیار من نیست؛ و شما از کجا می‌دانید که هر گاه معجزه‌ای بیاید ایمان می‌آورند؟ خیر، ایمان نمی‌آورند!»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه جهد - به فتح جیم- به معنای طاقت است، و کلمه ایمان جمع یمین به معنای سوگند است، و جهد یمین قسم خوردن به مقدار قدرت و طاقت است، و منظور این است که: ایشان تا آنجا که می‌توانستند قسم یاد کرده تاکید نمودند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۴۲ سوره فاطر

(وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءهُمْ نَذِيرٌ لَّيَكُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ فَلَمَّا جَاءهُمْ نَذِيرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا) (آنان سوگندهای شدید به خدا یاد کردند که اگر پیامبر انذارکننده‌ای به سراغشان آید، هدایت یافته‌ترین امّت‌ها خواهند بود؛ امّا چون پیامبر انذار کننده‌ای برای آنان آمد، جز فرار و فاصله گرفتن از حق چیزی بر آنها نیفزود.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب می‌گوید: کلمه جهد به فتحه جیم- و جهد - به ضمه جیم- به معنای طاقت و مشقت است. تا آنجا که می‌گوید: و خدای تعالی فرموده: (وَ اَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ اَیْمانِهِمْ) یعنی سوگند خوردند به خدا و سعی کردند که سوگند خود را تا آنجا که در وسع و طاقتشان هست پایدار و مؤکد کنند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انعام/سوره۶، آیه۱۰۹.    
۲. فاطر/سوره۳۵، آیه۴۲.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۰۸.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۹۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۳۱۲.    
۷. انعام/سوره۶، آیه۱۰۹.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۱.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۴۰.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۱۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۲۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۳۵.    
۱۳. فاطر/سوره۳۵، آیه۴۲.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۹.    
۱۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۰۸.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۸۰.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۵۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۵۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۵۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جَهد»، ص۱۷۱.    






جعبه ابزار