جَرْد (بر وزن عقل) یا تَجرید یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای کندن پوست، عاری کردن و پوست کندن و ... است. حضرت علی (علیه‌السلام) در نکوهش یک کارگزار، از این واژه استفاده نموده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) به بعضی از عاملان خویش نوشته است: «بَلَغَنِی اَنَّکَ جَرَّدْتَ الاَْرْضَ فاَخَذْتَ مَا تَحْتَ قَدَمَیْکَ، وَ اَکَلْتَ مَا تَحْتَ یَدَیْکَ»؛
