• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَراد (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَراد (به فتح جیم) یا جراده یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ملخ‌ها است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد زهد خویش و شناخت خدای تعالی، از این واژه استفاده نموده است.



جَراد (به فتح جیم) یا جراده به معنای ملخ‌ها، آمده است.


برخی از مواردی که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - جَرادَة - خطبه ۲۲۳ (درباره زهد خویش)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره زهد خویش فرموده:
«وَ إِنَّ دُنْیَاکُمْ عِنْدی لاََهْوَنُ مِنْ وَرَقَة فِی فَمِ جَرادَة تَقْضَمُها، ما لِعَلیّ وَ لِنَعیم یَفْنَی، وَ لَذَّة لاَ تَبْقَی»؛
«دنیای شما در نزد من خوارتر است از برگی که در دهان ملخی است و آن‌را می‌جود، چه کار دارد علی با نعمتی که فانی می‌شود و لذتی که باقی نمی‌ماند».

۲.۲ - الْجَرادَةِ - خطبه ۱۸۵ (درباره توحید)

امام (علیه‌السلام) در آن‌جا که در رابطه با توحید و شناخت خدا می‌فرماید:
«وَ اِنْ شِئْتَ قُلْتَ فی الْجَرادَةِ، اِذْ خَلَقَ لَها عَیْنَیْنِ حَمْرَ اوَیْنِ، وَ اَسْرَجَ لَها حَدَقَتَیْنِ قَمْراوَیْنِ»؛
«یعنی اگر بگویی که آثار قدرت و وجود خدا در ملخ هست راست گفته‌ای، که خدا برای آن دو تا چشم قرمز آفرید».کشاورزان در کشت خویش از او می‌ترسند و قدرت دفع او را ندارند و لو همه به دفع او جمع شوند، با حمله خویش زراعت را به نابودی بر می‌گرداند و به خواسته خود از آن می‌رسد، با وجود همه این‌ها جثّه‌اش به بزرگی یک انگشت نازک نیست. آری هزاران اسرار از توحید در خلقت این حشره ناتوان وجود دارد که با آن ضعف و کوچکی یک موجود زنده کامل و تدبیر شده است که بر کمال قدرت و علم خالقش دلالت دارد.


این واژه دو ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۰۹.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۳.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۵۶، خطبه ۲۲۳.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۴۵، خطبه ۲۱۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۷، خطبه۲۲۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۴۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۵۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۶۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۴۲۰.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۹۷.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۴۹.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۲۲، خطبه ۱۸۵.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۴۱، خطبه ۱۸۰.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۱، خطبه ۱۸۵.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۲۱.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۳۸.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۵۴.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۱۷۶.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۸.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۶۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جراد»، ج۱، ص۲۰۹.    






جعبه ابزار