جَدِر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَدِر (به فتح جیم و کسر دال) یا
جدیر یکی از
مفردات نهج البلاغه، به معنای لایق، سزاوار و برازنده و همچنین
أَجْدَر به معنی سزاوارتر و لایق‌تر است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در جریان
شبیخون لشکر
معاویه به شهر
الانبار و ... از این واژه استفاده نموده است.
جَدِر (به فتح جیم و کسر دال)
یا جدیر به معنای لایق، سزاوار و برازنده آمده است.
برخی از مواردی که در
نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در جریان شبیخون لشکریان معاویه به شهر انبار و کشته شدن فرماندار آن اطلاع داد و فرمود: به من خبر رسید که غارتگران، زنان مسلمان و
اهل ذمّه را غارت کرده‌اند و بعد فرمود:
«فَلَوْ اَنَّ امْرَاً مُسْلِماً مَاتَ مِن بَعْدِ هَذا اَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً، بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً»؛
«اگر به خاطر اين حادثه مسلمانى از روى تأسّف بميرد ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار و بجاست!».
همچنین امام (علیه‌السلام) در بیانی دیگر فرموده است:
«شَارِكوا الَّذي قَدْ أَقْبَلَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ، فَإِنَّهُ أَخْلَقُ لِلْغِنَى، وَ أَجْدَرُ بِإِقْبالِ الْحَظِّ عَلَيْهِ»؛
«اگر دیدید روزی اقبال به کسی روی آورده با او شریک
تجارت باشید که روزی به شما نیز روی آورد».
این واژه و مشتقات آن پنج بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جواد»، ص۲۰۶.
