• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جهت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: جهت.


جِهَت یا جِهَة (به کسر جیم و فتح هاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای جانب، طرف و هر محلى كه به آن رو كرده‌اى است و جمع آن جهات است،



جِهَة به معنای جانب، طرف و هر محلى كه به آن رو كرده‌اى است و جمع آن جهات است،


چنانكه فرموده: «الْعَدْلُ يَضَعُ الاُْمُورَ مَوَاضِعَهَا، و الْجُودُ يُخْرِجُهَا عَنْ جِهَتِهَا» «عدالت كارها را در محل خود قرار مى‌دهد ولى جود و بذل آنها را از جهت و طرف خود بيرون مى‌كند.»(شرح‌های خطبه: )


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۶۷.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۸۵، حکمت ۴۲۷.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۵۸، حکمت ۴۳۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۳، حکمت ۴۳۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۳۷، حکمت ۴۳۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۴۸۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۵۱۲.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وجه»، ج۲، ص۱۱۲۳.    






جعبه ابزار