جنة النعیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از نامهای
بهشت را
قرآن کریم جنه النعیم بیان میکند.
نعیم به معنای
نعمت زیاد است
و «جنة النعیم»
بهشت سرشار از نعمت را گویند. این واژه با لفظ «جنة النعیم» سه بار در شعراء : ۲۶ ۸۵، واقعه : ۵۶ ۸۹ و معارج : ۷۰ ۳۸ تکرار شده است و با لفظ جمع «جنات النعیم» ۷ بار آمده است: .
تعبیر به" جنات النعیم" انواع نعمتهای مادی و معنوی بهشت را شامل می‌شود.
ضمنا این تعبیر می‌تواند اشاره به این باشد که باغهای بهشت تنها کانون
نعمت است بر خلاف باغهای دنیا که گاه وسیله زندگی و
زحمت است، همانگونه که حال مقربان در
آخرت با حالشان در دنیا متفاوت است، زیرا مقام والایشان در این دنیا توام با مسئولیتهایی است در حالی که در سرای دیگر تنها مایه نعمت است.
و" نعیم" به معنای نعمت بسیار است، و لذا خداوند بهشت را با این کلمه
توصیف کرده و فرموده: " فی جنات النعیم"
و" جنات النعیم"
، و" تنعم" به معنای تناول چیزی است که در آن نعمت و خوشی است، گفته می‌شود: " نعمه تنعیما فتنعم" یعنی او را
تنعیم کرد و متنعم شد، و زندگیش فراخ و
گوارا گردید. خدای تعالی هم فرموده: " فاکرمه و نعمه" و به همین معناست" طعام ناعم" و" جاریة ناعمة".
بنا بر این، در همه مشتقات این کلمه بطوری که ملاحظه گردید یک معنی خوابیده، و آن نرمی و پاکیزگی و سازگاری است و مثل اینکه ریشه این مشتقات" نعومت" باشد، و اگر می‌بینیم که تنها در مورد انسان
استعمال می‌شود برای این است که تنها انسان است که با عقل خود نافع را از
ضار تشخیص داده، از نافع خوشش می‌آید و از آن متنعم می‌شود، و از
ضار بدش می‌آید و آن را ملایم و سازگار با طبع خویش نمی‌بیند، به خلاف غیر انسان که چنین تشخیصی را ندارد، مثلا
مال و اولاد و امثال آن برای یکی نعمت است و برای دیگری
نقمت، و یا در یک حال نعمت است و در حالی دیگر نقمت و
عذاب.
به همین جهت است که می‌بینیم قرآن کریم عطایای الهی از قبیل مال و
جاه و همسران و اولاد و امثال آن را نسبت به انسان نعمت علی الاطلاق نخوانده، بلکه وقتی نعمت خوانده که در طریق
سعادت و به رنگ ولایت الهی درآمده آدمی را به سوی خدا نزدیک کند. و اما اگر در طریق
شقاوت و در تحت
ولایت شیطان باشد البته نقمت و عذاب است، نه نعمت، و آیات بر این معنا بسیار است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «جنة النعیم (قرآن)»
