جعفر بن ابی‌السری اصفهانی، از محدثیناصفهان در قرن چهارم هجری، اگرچه رسماً به تشیع مشهور نبوده امّا از دوست‌داران حضرت علی (علیه‌السّلام) بوده، کما اینکه ابن عقده، پس از آنکه مطمئن می‌شود او از ناصبیان اصفهان نیست و از علی (علیه‌السّلام) کینه‌ای ندارد، به او حدیث آموخته است.
