• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جانب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جانب: (وَ نَای‌ بِجانِبِهِ)
«جانب» از مادّه‌ «جَنْب» به معنای پهلو می‌باشد.



(وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِيضٍ) (و هرگاه به انسان غافل و بی‌خبر نعمت دهیم، روی می‌گرداند و با حال تکبّر از حق دور می‌شود؛ ولی هرگاه بدی و مختصر ناراحتی به او رسد، تقاضای فراوان و مستمر برای برطرف شدن آن دارد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از کلمه جانب پهلو است، و ممکن است مراد از آن جهت و مکان باشد، پس اینکه فرمود: (وَ نَای‌ بِجانِبِهِ) کنایه است از دور شدن و خود را کنار کشیدن، و این هم کنایه است از تکبر و نخوت. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. فصلت/سوره۴۱، آیه۵۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۰۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۳۴۴.    
۵. فصلت/سوره۴۱، آیه۵۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۸۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۱۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۰۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۸۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جانب»، ص۱۶۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فصلت | لغات قرآن




جعبه ابزار