جابر بن یزید جعفی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جابر بن یزید جعفی (م
۱۲۸ق)، تابعی و از اصحاب و راویان از
امام باقر و
امام صادق (علیهماالسلام) بود. جابر محدثی
امامی، مورد اعتماد،
راستگو و با
ورع بود که امام صادق (علیه‌السّلام) او را
مدح کرده و درباره‌اش
دعا فرموده است.
برخی از رجالیون
اهل سنت وی را فردی
ضعیف و غیرقابل اعتماد شمرده‌اندکه ناشی از تشیع و تاثیرگذاری عظیم او می‌باشد.
ابوعبدالله جابر
بن یزید
بن حرث
بن عبد یغوث جعفی کوفی، تابعی
و از اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) بود
و از آن دو بزرگوار
و نیز از محدثانی چون
ابوطُّفَیْل و
ابوضحی روایاتی نقل کرده است.
افرادی چون
شعبه،
ثوری،
اسرائیل
و دیگران از وی حدیث شنیده و روایت کرده‌اند.
پیشوای مفسران است و تفسیر را از امام باقر (علیه‌السّلام) فرا گرفت.
جابر محدثی امامی،
مورد اعتماد،
راستگو و با ورع
بود و امام صادق (علیه‌السّلام) او را مدح کرده و درباره‌اش دعا فرموده است.
او یکی از چهار نفری است که
علم ائمه (علیهم‌السّلام) به آنها سپرده شده است.
جرّاج بن ملیح می‌گوید که از جابر شنیدم، می‌گفت که هفتاد هزار حدیث از امام صادق (علیه‌السّلام) در حفظ دارد.
برخی از رجالیون اهل سنت وی را فردی ضعیف و غیرقابل اعتماد شمرده‌اند
که ناشی از
تشیع و تاثیرگذاری عظیم او می‌باشد.
جابر جعفی دارای آثار متعددی بوده که عبارت‌اند از:
- کتاب‌های التفسیر
- مقتل امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)
- النوادر
- مقتل الحسین (علیه‌السّلام)
- الجمل
- الصفین
- النهروان
- الفضائل و رسالة ابی جعفر الی اهل البصره.
جابر در زمان امام صادق (علیه‌السّلام) به سال ۱۲۸ق بدرود حیات گفت.
در تاریخ درگذشت وی اختلاف وجود دارد.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «جابر جعفی»، ج۱، ص۲۱۸.
