ثَلاث (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَلاث ( به فتح ثاء) یا
ثُلث (به ضم ثاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه، از اسماء عدد به معنای یک سوم است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص تقسیم ساعات شبانه روز، از این واژه استفاده نموده است.
ثَلاث یا
ثُلث از اسما عدد است و به معنای یک سوم آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «تثلیث» به معنای سه تا کردن.
یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در تبیین و تنظیم ساعت‌های شبانه‌روز می‌فرماید:
«لِلْمُؤْمِنِ ثَلاَثُ ساعات: فَساعَةٌ یُناجِی فِیهَا رَبَّهُ، وَ ساعَةٌ یَرُمُّ مَعاشَهُ، وَ ساعَةٌ یُخَلِّی بَیْنَ نَفْسِهِ وَ بَیْنَ لَذَّتِهَا فِیَما یَحِلُّ وَ یَجْمُلُ»؛
«براى
مؤمن سه ساعت است ساعتى كه با پروردگارش راز و نياز مى‌كند، و ساعتى كه در آن به معاش خود مى‌رسد، و ساعتى كه بين خود و لذت حلال و پسنديده خلوت مى‌كند».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثلاث»، ص۱۸۸.
