ثابت بن عجلان انصاری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثابت بن عَجلان انصاری، از صِغار
تابعین یا از شخصیتهای پس از تابعین یعنی اَتْباع تابعین میباشد.
از تاریخ زندگی او اطلاع موثق و دقیقی در دست نیست، برخی وی را حِمْصی و
شامی خواندهاند،
و برخی نیز او را از مردم ارمنستان دانستهاند.
به گفته
مرزبانی، ثابت از شعرای
شیعه بوده
و در
صفّین شهید شده است،
اما اگر او را از اتباع تابعین بدانیم، این نظر چندان پذیرفتنی نیست.
تابعین مشهوری که ثابت از ایشان
روایت کرده است عبارتاند از:
حسن بصری،
سعیدبن جُبَیر،
سعیدبن مُسَیِّب،
عامر شَعْبی،
ابن ابی مُلَیْکَه،
عطاءبن ابی رباح،
عِکْرِمة بن خالد مخزومی،
مجاهدبن جَبْرمکی،
محمدبن سیرین و
محمد بن
مسلم بن شهاب زُهْری.
برخی روایت کنندگان از وی عبارتاند از:
اسماعیل بن عیّاش،
بَقیّة بن الولید،
سُویدبن عبدالعزیز ،
عبدالملک بن محمد صَنعانی و
عتّاب بن بشیر.
برخی از رجال شناسان گفتهاند که ثابت بن عجلان،
انس بن مالک (متوفی ۹۱)، یکی از کهنسال ترین صحابیان رسول خدا، را درک کرده
و از او
حدیث شنیده بود،
و لی ابن حبّان این خبر را مردود دانسته است.
در باره وثاقت ثابت بن عجلان در منابع رجالی، آرای گوناگونی بیان شده است، بنا بر گزارشی از
ابن عساکر،
احمدبن حنبل در پاسخ پرسش فرزندش عبداللّه درباره
وثاقت ثابت بن عجلان، سکوت اختیار کرد و
مزّی سکوت احمدبن حنبل را حاکی از تردید وی در این باب دانسته است، به نظر
حافظ عبدالحق نیز استناد به احادیث وی نادرست است.
عقیلی نیز معتقد است که در حدیث نباید از ثابت پیروی شود.
از سوی دیگر،
یحیی بن مَعین و
نَسایی (صاحب سنن) او را توثیق کردهاند.
به عقیده
ابن ابی حاتِم،
ثابت بن عجلان فردی صالح الحدیث بوده است، در مجموع میتوان نتیجه گرفت که روایات وی در صورتی قابل استناد است که با احادیث راویان
ثقه مخالفتی نداشته باشد و در غیر این صورت، روایاتش به دلیل نادر یا غریب بودن مردود تلقی میشود.
در کتب حدیث و جوامع روایی موجود، احادیث چندانی از او گزارش نشده است.
بخاری در صحیح
یک حدیث
و
ابن عدیّ سه حدیث از وی نقل کرده است.
ابوداوود،
نسائی
و ابن ماجه
نیز در سنن خود احادیثی به نقل از ثابت بن عجلان آوردهاند.
(۱) ابن ابی حاتم، کتاب الجرح والتعدیل، حیدرآباد دکن ۱۳۷۱ـ۱۳۷۳/ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۳، چاپ افست بیروت.
(۲) ابن حبّان، کتاب الثقات، حیدرآباد دکن ۱۳۹۳ـ۱۴۰۳/۱۹۷۳ـ۱۹۸۳، چاپ افست بیروت.
(۳) ابن حجرعسقلانی، تقریب التهذیب، چاپ مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۳/۱۹۹۳.
(۴) ابن حجرعسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، چاپ صدقی جمیل عطار، بیروت ۱۴۱۵/۱۹۹۵.
(۵) ابن حجرعسقلانی، هدی الساری: مقدمه فتح الباری، چاپ عبدالعزیزبن عبداللّه بن باز و
محمد فؤاد عبدالباقی، بیروت ۱۴۱۸/۱۹۹۷.
(۶) ابن عدیّ، الکامل فی ضعفاءالرجال، چاپ عادل
احمد عبدالموجود و علی
محمد معوّض، بیروت ۱۴۱۸/ ۱۹۹۷.
(۷) ابن عساکر، تهذیب تاریخ دمشق الکبیر، چاپ عبدالقادر بدران، بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹.
(۸) ابن ماجه، سنن ابن ماجه، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
(۹) سلیمان بن اشعث ابوداوود، سنن ابی داود، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
(۱۰) محمدبن اسماعیل بخاری، صحیح البخاری، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
(۱۱) محمدبن اسماعیل بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، (بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۶).
(۱۲) محمدبن
احمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقدالرجال، چاپ علی
محمد بجاوی، قاهره ۱۹۶۳ـ۱۹۶۴، چاپ افست بیروت.
(۱۳) محمدبن عمرو عقیلی، کتاب الضعفاءالکبیر، چاپ عبدالمعطی امین قلعجی، بیروت ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.
(۱۴) محمدبن عمران مرزبانی، اخبار شعراءالشیعة، چاپ محمدهادی امینی، بیروت ۱۴۱۳/۱۹۹۳.
(۱۵) یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۱۶) احمدبن علی نسائی، سنن النسائی، استانبول ۱۴۰۱/ ۱۹۸۱.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ثابت بن عَجلان انصاری»، شماره۴۲۱۱.