ثائِره (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَائِره (به فتح ثاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای برانگیخته شده است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد برکت وجودی
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و توصیف
خدای تعالی، از این واژه استفاده نموده است.
ثَائِره (به فتح ثاء)
به معنای برانگیخته شده، آمده و جمع آن «ثوائر» است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه در
خطبه ۹۶، در خصوص برکت وجودی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده است:
«وَ ثُنِیَتْ اِلَیْهِ اَزِمَّةُ الاَْبْصَارِ، دَفَنَ [اللهُ] بِهِ الضَّغَائِنَ، وَ اَطْفَاَ بِهِ الثَّوائِرَ، و اَلَّفَ بِهِ اِخْوَاناً، وَ فَرَّقَ بِهِ اَقْرَاناً، اَعَزَّ بِهِ الذِّلَّةَ»؛
«توجّه چشم‌ها به سوى اوست. به بركت وجودش، خداوند كينه‌ها را دفن كرد و آتش دشمني‌ها را با او خاموش ساخت، به واسطه وجود او در ميان دلها الفت افكند و افراد دور افتاده را در سايه آيينش برادر گرداند و نزديكانى را (كه در
ایمان به او هماهنگ نبودند) از هم دور ساخت، ذليلان محروم در پرتو او عزّت يافتند».
«مثاور» به معنای قيام كننده و محارب است.
چنانكه در وصف خداوند فرموده:
«لَمْ يَخْلُقْ مَا خَلَقَهُ لِتَشْدِيدِ سُلْطَان ... وَ لاَ اسْتِعَانَة عَلَی نِدّ مُثاوِر»؛
«خداوند آن‌چه را آفریده برای محکم بودن سلطانش و برای کمک جستن در مقابل شریک قیام کننده نیافریده است.»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثائره»، ص۱۹۳.
