تَشْهَدونِ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَشْهَدونِ: (اَمْراً حَتَّی تَشْهَدُونِ)«تَشْهَدونِ» از مادّه
«شهود» به معنای
«حضور» است،
حضوری توام با همکاری و
مشورت.
(قَالَتْ يَا أَيُّهَا المَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّى تَشْهَدُونِ) (سپس گفت: «اى اشراف! نظر خود را در اين امر مهمّ به من بازگو كنيد، كه من درباره هيچ كار مهمى، بدون حضور و مشورت شما تصميم نگرفته‌ام.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه شهادت به معنای حضور است، و این جمله حکایت مشورتی است که
ملکه سبا با قوم خود کرد، می‌گوید: در این امر که پیش آمده- یعنی همان فرمانی که
سلیمان در نامه خود داده- کمک فکری دهید و اگر من در این پیشامد با شما مشورت می‌کنم بدان جهت است که من تاکنون در هیچ امری استبداد به خرج نداده‌ام، بلکه هر کاری کرده‌ام با مشورت و در حضور شما کرده‌ام.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَشْهَدونِ»، ص۱۳۰.
