• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَسْعی‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَسْعی‌: (فَاِذا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعی‌)
«تَسْعی‌» از مادّه‌ «سعی» به معنای راه رفتن سریع است که به مرحله دویدن نرسد.



(فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَى) (پس موسی آن عصا را افكند و ناگهان اژدهايى شد كه به هر سو مى‌شتافت.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: خدای سبحان در این آیه به موسی دستور می‌دهد عصای خود را از دست خود بیندازد، و او چون عصا را می‌اندازد می‌بیند ماری بزرگ شد، که با چابکی و چالاکی هرچه بیشتر به راه‌ افتاد، و چون امر غیر مترقب دید که جماد ناگهان دارای حیات شد سخت تعجب کرد، خدای تعالی حرکت آن را در آیات مورد بحث سعی نامید و فرمود (فَاَلْقاها فَاِذا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعی‌) (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. طه/سوره۲۰، آیه۲۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۱۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۱۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۲۰۴.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۲۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۹۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۴۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَسْعی‌»، ص۱۲۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار