• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَسْخیر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَسْخير (به فتح تاء و سکون سین) از واژگان نهج البلاغه به معنای رام كردن و مطيع كردن است. حضرت علی (علیه‌السلام) از این واژه درباره حضرت سلیمان (علیه‌السلام) استفاده کرده است. این کلمه پنج بار در نهج‌ البلاغه آمده است.



تَسْخِير به معنای رام كردن و مطيع كردن است.


حضرت علی (علیه‌السلام) درباره سليمان (علیه‌السلام) فرموده: «فَلَوْ أَنَّ أَحَداً يَجِدُ إلَى الْبَقَاءِ سُلَّماً... لَكَانَ ذلِكَ سُلَيْمانُ بْنُ دَاوُدَ (عليه‌السلام) الَّذِي سُخِّرَ لَهُ مُلْكُ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ» (اگر راهى به سوى بقا و جاودانگى يا جلوگيرى از مرگ وجود داشت، حتماً «سليمان بن داوود عليه‌السلام» آن‌ را در اختيار مى‌گرفت، چرا كه خداوند حكومت بر جنّ و انس.) (شرح‌های خطبه: )


این کلمه پنج بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۲۱.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۳۲۶.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۸، خطبه ۱۷۷.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۶۲، خطبه ۱۸۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۷، خطبه ۱۸۲.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰۰.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۱۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۰.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳۲۹.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۹۲.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سخر»، ج۱، ص۵۲۱.    






جعبه ابزار