تَبْر (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
تَبْر (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط:
تبر (مفرداتقرآن)
.
تَبْر
(به فتح تاء و سکون باء) از مفردات
نهج البلاغه
، به معنای
هلاکت
میباشد که
حضرت علی (علیهالسلام)
از این واژه در خصوص برنامهریزی در
جنگ
، استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای تَبْر
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربرد
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای تَبْر
[
ویرایش
]
تَبْر
به معنای هلاکت آمده است. چنانکه گفته میشود: «تبر تبرا: هلک.»
[۱]
فیومی، أبو العباس، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، ج۱، ص۷۲.
این واژه از
باب تفعیل
به معنی هلاک کردن میآید.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
امام (صلواتاللهعلیه) به
کمیل بن زیاد
مینویسد: «فاّن تضییع المرء ماولّی و تکلّفه ما کفی لعجز حاضر و رای متبّر؛
[۲]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۰، نامه۶۱.
ضایع کردن مرد مورد ولایت و خود را و زحمت انداختن خود در آنچه کفایت شده ناتوانی حاضر و رای شکسته و هلاک شده میباشد.»
«متبّر»:
اسم مفعول
از باب تفعیل است.
۳ - تعداد کاربرد
[
ویرایش
]
این واژه یکبار در «نهج البلاغه» آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
فیومی، أبو العباس، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، ج۱، ص۷۲.
۲.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۵۰، نامه۶۱.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تبر»، ص۱۷۰-۱۶۹.
ردههای این صفحه :
آداب جنگ
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری