تَأْذَن (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
تَأْذَن
یکی از مفردات
نهج البلاغه
به معنای گوشدادن میباشد که آن وجود نورانی (علیهالسلام) در نامهای به
معاویه
، از این کلمه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
کلمهی تَأْذَن فعل آن به معنی گوش دادن است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
حضرت علی (علیهالسلام)
در نامهای به معاویه (علیهلعنةالله) مینویسد: «و اعلم انّ الشیطان قد ثبّطک عن ان تراجع احسن امورک و تاذن لمقال نصیحتک؛
[۱]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۶۳، نامه۷۳.
بدان
شیطان
تو را باز داشته از اینکه به بهترین امورت (
آخرت
و
تقوی
) رجوع کنی و به کلام نصیحت گوش بدهی.»
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۶۳، نامه۷۳.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تاذن»، ص۳۶.
ردههای این صفحه :
مباحث اخلاقی
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری