تهدید اذیت‌کنندگان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق تهدیدشدگان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند،
اذیت‌کنندگان هستند.
اذيّت‌كنندگان خدا، مورد
تهدید الهى به
عذاب ذلّت‌بار:
«انَّ الَّذينَ يُؤذونَ اللَّهَ ورَسولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِى الدُّنيا والأخِرَةِ واعَدَّ لَهُم عَذابًا مُهينا؛
آنها که
خدا و پیامبرش را آزار می‌دهند، خداوند آنان را از
رحمت خود در
دنیا و
آخرت دور ساخته، و برای آنها عذاب خوارکننده‌ای آماده کرده است.»
اذیت‌کنندگان
زنان و دختران پیامبر صلیاللهعلیهوآله و همسران
مؤمنان، مورد تهدید خداوند:
«يايُّهَا النَّبىُّ قُل لِازوجِكَ وبَناتِكَ ونِساءِ المُؤمِنينَ يُدنينَ عَلَيهِنَّ مِن جَلبيبِهِنَّ ذلِكَ ادنى ان يُعرَفنَ فَلايُؤذَينَ وكانَ اللَّهُ غَفورًا رَحيما• لَن لَم يَنتَهِ المُنفِقونَ والَّذينَ فى قُلوبِهِم مَرَضٌ والمُرجِفونَ فِى المَدينَةِ لَنُغرِيَنَّكَ بِهِم ثُمَّ لا يُجاوِرونَكَ فيها الّا قَليلا• مَلعونينَ اينَما ثُقِفوا اخِذوا وقُتّلوا تَقتيلا؛
ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلبابها (روسری‌های بلند) خود را بر خویش فروافکنند، این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است؛ (و اگر تاکنون خطا و کوتاهی از آنها سر زده
توبه کنند) خداوند همواره
آمرزنده رحیم است. اگر
منافقان و بیماردلان و آنها که اخبار
دروغ و شایعات بی‌اساس در
مدینه پخش می کنند دست از کار خود بر ندارند، تو را بر ضدّ آنان می‌شورانیم، سپس جز مدّت کوتاهی نمی‌توانند در کنار تو در این شهر بمانند! و از همه جا طرد می‌شوند، و هر جا یافته شوند گرفته خواهند شد و به سختی به
قتل خواهند رسید!»
تهديد اذيّت‌كنندگان
پیامبر صلیاللهعلیهوآله، به عذاب سخت، از سوى خداوند:
۱. «ومِنهُمُ الَّذينَ يُؤذونَ النَّبِىَّ ويَقولونَ هُوَ اذُنٌ قُل اذُنُ خَيرٍ لَكُم يُؤمِنُ بِاللَّهِ ويُؤمِنُ لِلمُؤمِنينَ ورَحمَةٌ لِلَّذينَ ءامَنوا مِنكُم والَّذينَ يُؤذونَ رَسولَ اللَّهِ لَهُم عَذابٌ اليم؛
از آنها کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و می‌گویند: او آدم خوش‌باوری است! بگو: خوش‌باور بودن او به نفع شماست! (ولی بدانید) او به خدا
ایمان دارد؛ و (تنها) مؤمنان را
تصدیق می‌کند؛ و رحمت است برای کسانی از شما که ایمان آورده‌اند!» و آنها که
رسول خدا را آزار می‌دهند، عذاب دردناکی دارند!»
۲. «انَّ الَّذينَ يُؤذونَ اللَّهَ ورَسولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِى الدُّنيا والأخِرَةِ واعَدَّ لَهُم عَذابًا مُهينا؛
آنها که خدا و پیامبرش را آزار می‌دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و برای آنها عذاب خوارکننده‌ای آماده کرده است.»
تهدید اذیت‌کنندگان
ناقه صالح ، به عذاب و
کیفر:
۱. «والى ثَمودَ اخاهُم صلِحًا قالَ يقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن الهٍ غَيرُهُ قَد جاءَتكُم بَيّنَةٌ مِن رَبّكُم هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُم ءايَةً فَذَروها تَأكُل فى ارضِ اللَّهِ ولا تَمَسّوها بِسوءٍ فَيَأخُذَكُم عَذابٌ اليم؛
و به سوی (قوم)
ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم)؛ گفت: ای قوم من! (تنها) خدا را بپرستید، که جز او، معبودی برای شما نیست! دلیل روشنی از طرف پروردگارتان برای شما آمده: این ناقه الهی برای شما معجزه‌ای است؛ او را به حال خود واگذارید که در
زمین خدا (از علفهای بیابان) بخورد! و آن را آزار نرسانید، که عذاب دردناکی شما را خواهد گرفت!»
۲. «والى ثَمودَ اخاهُم صلِحًا قالَ يقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن الهٍ غَيرُهُ هُوَ انشَاكُم مِنَ الارضِ واستَعمَرَكُم فيها فَاستَغفِروهُ ثُمَّ توبوا الَيهِ انَّ رَبّى قَريبٌ مُجيب• ويقَومِ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُم ءايَةً فَذَروها تَأكُل فى ارضِ اللَّهِ ولا تَمَسّوها بِسوءٍ فَيَأخُذَكُم عَذابٌ قَريب؛
و بسوی قوم ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم)؛ گفت: ای قوم من! خدا را
پرستش کنید، که معبودی جز او برای شما نیست! اوست که شما را از زمین آفرید، و آبادی آن را به شما واگذاشت! از او
آمرزش بطلبید، سپس به سوی او بازگردید، که پروردگارم (به
بندگان خود) نزدیک، و اجابت‌کننده (خواسته‌های آنها) است! ای قوم من! این ناقه خداوند است، که برای شما نشانه‌ای است؛ بگذارید در
زمین خدا به چرا مشغول شود؛ هیچ گونه آزاری به آن نرسانید، که بزودی عذاب خدا شما را خواهد گرفت!»
۳. «اذ قالَ لَهُم اخوهُم صلِحٌ الا تَتَّقون• انّى لَكُم رَسولٌ امين؛
هنگامی که صالح به آنان گفت: آیا
تقوا پیشه نمی‌کنید؟! من برای شما پیامبری امین هستم!»
۴. «ولا تَمَسّوها بِسوءٍ فَيَأخُذَكُم عَذابُ يَومٍ عَظيم؛
کمترین آزاری به آن نرسانید، که عذاب روزی بزرگ شما را فرا خواهد گرفت!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۱۸، برگرفته از مقاله «تهدیدشدگان (اذیت‌کنندگان)».
