تمیم بن معزّ عبیدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تمیم بن معزّ عبیدی (
۳۳۷-
۳۷۴ق) شاعر
قرن چهارم هجری قمری و از بزرگان حکومت پدرش
معزّ بن منصور عبیدی در
مصر بود. وی بعد از پدر به حکومت نرسید و حکومت به برادرش عزیز منتقل شد ولی تمیم از بزرگان دربار برادر محسوب می‌شود.
ابوعلی تمیم بن معزّ بن منصور بن قائم فاطمی عُبیدی عبیدلی به سال ۳۳۷ به دنیا آمد؛ ولی از چگونگی رشد و تحصیلات و زندگی اجتماعی و سیاسی وی اطلاعی در دست نیست.
پدرش معزّ از فرمانروایان مصر و
مغرب و کسی بود که
قاهره مصر را بنا نهاد پس از درگذشت پدر، حکومت به برادرش عزیز منتقل شد و خود او به حکومت دست نیافت؛
ولی از بزرگان دستگاه خلافت پدر و برادر قلمداد می‌شد.
تمیم ذوق شعری سرشاری داشت و مهارت خاصی از خود نشان می‌داد، او دارای اشعاری لطیف، ظریف و شیوا بود.
به گفته
سید محسن امین، سروده‌هایی درباره
اهل بیت (علیهم‌السّلام) از وی بر جای مانده و سروده‌های وی با عنوان دیوان گردآوری شده است.
تمیم سرانجام در سال ۳۷۴ در مصر از دنیا رفت و
قاضی محمد بن نعمان او را
غسل داد و
کفن پوشاند و برادرش نزار بر او نماز خواند و در کنار پدر به خاک سپرده شد. در سال درگذشت او اندکی اختلاف است.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «تمیم عبیدی»، ج۲، ص۱۵۱.
