تقلید از نیاکان و خرافه‌گرایی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله به بررسی آیاتی که راجع به
خرافه‌گرایی مقلدان از اجداد
مشرک بودند، می‌پردازیم.
پايبندى بى‌دليل به سنّتهاى جاهلانه پيشينيان، عامل گرايش جوامع به بدعتها و
خرافات:
ما جعل الله من بحیرة ولا سائبة ولا وصیلة ولا حام ولـکن الذین کفروا یفترون علی الله الکذب واکثرهم لا یعقلون• واذا قیل لهم تعالوا الی ما انزل الله والی الرسول قالوا حسبنا ما وجدنا علیه ءاباءنا او لو کان ءاباؤهم لا یعلمون شیــا ولا یهتدون.
«خداوند هیچگونه بحیره و سائبه و وصیله و حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حیوانات اهلی که در
زمان جاهلیت استفاده از آنها را ممنوع می‌دانستند و این
بدعت در
اسلام ممنوع شد) ولی کسانی که
کافر شدند بر خدا
دروغ می‌بندند و بیشتر آنها نمی‌فهمند. و هنگامی که به آنها گفته شود، به سوی آنچه خدا نازل کرده و به سوی
پیامبر بیائید می‌گویند آنچه را از پدران خود یافته‌ایم ما را بس است!، آیا نه چنین است که پدران آنها چیزی نمی‌دانستند و
هدایت نیافته بودند؟!»
در این
آیه، اشاره به چهار
بدعت نابجا شده که در میان
عرب جاهلی معمول بود، آنها بر پاره‌ای از حیوانات به جهتی از جهات علامت و نامی گذارده و خوردن
گوشت آن را ممنوع می‌ساختند و یا حتی خوردن
شیر و چیدن
پشم و سوار شدن بر پشت آنها را مجاز نمی‌شمردند، گاهی این حیوانات را آزاد می‌گذاشتند که هر راهی می‌خواهند بروند و کسی متعرض آنها نمی‌شد یعنی عملا
حیوان را بلا استفاده و بیهوده رها می‌ساختند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۳۲۵، برگرفته از مقاله «تقلید از نیاکان و خرافه‌گرایی».
