تفسیر حویزی (فرج‌الله حویزی)

تفسیر حویزی اثر شیخ فرج‌اللّه (م ۱۱۰۰ یا ۱۱۰۳ ق) فرزند محمد حویزی حائری از علما و متکلمین شیعی که حر عاملی او را فاضل و محقق ماهر و ادیب شاعر می‌خواند و از تفسیر او نام برده است.

این تفسیر در یک مجلد بزرگ به زبان عربی و به شیوه کلامی بر تمامی قرآن از سوره الحمد لغایت سوره ناس می‌باشد. مفسر با بهره از روایات و احادیث ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) به تفسیر و تاویل آیات قرآن می‌پردازد.
شیخ آقابزرگ تهرانی در الذریعة می‌نویسد تفسیری است بزرگ مانند کتاب تاریخ او کبیر.

۱.	↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعة، ج۸، ص۳۹۵.
۲.	↑ مرعشی نجفی، سیدشهاب‌الدین، الاجازة الکبیرة، ص۴۵.
۳.	↑ شیخ‌حرعاملی، محمد بن حسن، امل الامل، ج۲، ص۲۱۵.
۴.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، الروضة النضرة، ج۵، ص۴۳۷.
۵.	↑ افندی، عبدالله بن عیسی، ریاض العلماء، ج۴، ص۳۳۷.
۶.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة، ج۴، ص۳۰۰.
۷.	↑ خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۵، ص۳۵۵.
۸.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، الکواکب المنتثره، ج۶، ص۵۸۲.
۹.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، مصفی المقال، ص۳۵۳.
۱۰.	↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۵۹.
۱۱.	↑ آزاد کشمیری، محمدعلی، نجوم السماء، ص۱۴۷.
۱۲.	↑ بغدادی، اسماعیل، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۱۶.