المصابیح فیما نزل من القرآن فی اهل البیت (علیهالسّلام) اثـر ابوالعباس احمد (م ح ۲۰۴ ق) فرزند حسناسفراینی ضریر، از مفسران و محدثین قرن سوم هجری. تـفـسیر وی به زبان عربی و به شیوه روائی است که تمامی کتب رجالی و فهارس از این تفسیر نام بردهاند. در این تفسیر آیاتی که در حق حضرت امیرالمؤمنینعلی (علیهالسّلام) و فضائل خاندان عصمت و طهارت نازل گردیده به بحث و تفسیر آنها پرداخته شده است. ابوالعباس نجاشی پس از اینکه اسفراینی را از مفسران ضریر میخواند نام تفسیر او را ذکر کرده و آنـرا چـنـین وصف میکند (له کتاب: المصابیح فی ذکر ما نزل من القرآن فی اهل بیت (علیهالسّلام) و هو کتاب حسن کثیر الفوائد). و شیخ طوسی وی را در رجال خود قسمت فیمن لم یرو عن الائمه (علیهالسّلام) ذکر نموده است. شیخ آقابزرگ تهرانی تفسیر مذکور را در الذریعه ضبط کرده است.