تفاسیر کلامی زیدیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زیدیه فرقهای شیعیاند که پس از
امام سجاد (علیهالسلام) به امامت فرزندش زید ـ نه
امام باقر (علیهالسلام) قائل
و بر این باورند که پس از زید هر عالم شجاع فاطمی که در برابر
ظلم قیام کند امام واجب الطاعه است.
محققان
امامیه بر اساس روایات معتقدند زید خود مدعی
امامت نبوده
و پیروانش او را
امام پنداشته و فرقهای منسوب به او را متأثر از عقاید کلامی
شیعه و
معتزله پدید آوردهاند.
بیشتر
تفاسیر به ثبت رسیده زیدیه مشهور نیستند.
افزون بر
تفسیر غریب
القرآن منسوب به
زید بن علی (م. ۱۲۲ ق.) پیشوای زیدیه
و
تفسیر مقاتل بن سلیمان (م. ۱۵۰ ق.) که در شمار
تفاسیر زیدیه ذکر شدهاند
مهمترین
تفسیر آنان،
التهذیب فی تفسیر القرآن اثر ابوسعد محسن بن محمد (م. ۴۹۴ ق.) مشهور به حاکم جشمی، عالم و متکلم زیدی است.
حاکم جشمی در دو مسئله محوری
توحید و
عدل همچون بسیاری از معتزله عقاید خویش را وامدار
اهل بیت پیامبر (علیهمالسلام) میداند.
وی در مسائلی چون
وعد و وعید ، منزلت بین المنزلتین و
امر به معروف و نهی از منکر عقاید معتزله را پذیرفته، آیات مربوط را بر این اساس
تفسیر میکند، چنان که در
تفسیر آیه «قالَ لا تَختَصِموا لَدَیَّ و قَد قَدَّمتُ اِلَیکم بِالوَعید، ما یبَدَّلُ القَولُ لَدَیَّ و ما اَنا بِظَـلّـم لِلعَبید»
وعده و وعید خداوند را لایتغیر میداند
و در آیه «و مَن یعصِ اللّهَ ورَسولَهُ فَاِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خــلِدینَ فیها اَبَدا»
گناهکاران را جاودانه در
آتش جهنم معرفی میکند.
از دیگر
تفاسیر زیدیه ، فتح القدیر اثر محمد بن علی بن محمد شوکانی صنعانی (م. ۱۲۵۰ ق.) است.
این
تفسیر آمیزهای از اندیشه زیدی سلفی با غلبه اندیشه سلفی
اهل سنت بر رویکرد زیدی اعتزالی است،
چنان که شوکانی برخلاف دیگر زیدیه تأویل را در آیات صفات نمیپذیرد و آنها را بر ظواهر حمل کرده، کیفیت را به
خدا وا میگذارد
و به رؤیت
خدا در
قیامت معتقد است.
ردّ عقیده
معتزله در مسئله وعد و وعید
و مقید نبودن غفران ذنوب به
توبه در قیامت
از دیگر عقاید متفاوت کلامی شوکانی در
تفسیر است.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفسیر کلامی»، شماره۴۹.