که از آن‌ها می‌توان به نمونه‌های ذیل اشاره کرد: ۱. لطائف الاشارات تالیف ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری (م ۴۶۵ ق)؛ ۲. کشف الاسرار و عدة الابرار اثر ابوالفضل رشیدالدین احمد (م ۵۲۰ق)؛ ۳. رحمة من الرحمان فی تفسیر و اشارات القرآن (تفسیر ابن عربی) اثر محیی الدین بن عربی (م ۶۳۸ق). این تفسیر از آثار و تالیفات ابن عربی گردآوری شده و در واقع تفسیر ملا عبدالرزاق کاشانی است؛ ۴. تبصیر الرحمان و تیسیر المنان اثر علی بن احمد بن ابراهیم مهایمی مشهور به مخدوم علی مهایمی (م ۸۳۵ ق)؛ ۵. الفواتح الالهیة و المفاتح الغیبیة نوشته نعمة الله بن محمود نخجوانی (م ۹۲۰ق)؛ ۶. الفتوحات الالهیه بتوضیح تفسیر الجلالین للدقائق الخفیة تالیف سلیمان بن عمر عجیلی مصری معروف به جمل (م ۱۱۹۶ ق)؛ ۷. تفسیر مظهری نوشته قاضی محمد ثناء الله مظهری (م ۱۲۲۵ق)؛ ۸. حاشیة الصاوی علی تفسیر الجلالین اثر احمد بن محمد صاوی مالکی (م ۱۲۴۱ق)؛ ۹. مراح لبید لکشف معنی القرآن المجید نوشته محمد بن عمر نووی جاوی (م ۱۳۱۶ ق)؛ ۱۰. بیان المعانی تالیف ملاحویش آل غازی (م ۱۳۵۵ق)؛ ۱۱. بیان السعادة فی مقامات العبادة، اثر سلطان محمد بن محمد جنابذی (گنابادی) (سلطان علیشاه) (م ۱۳۲۷ ق)؛ ۱۲. مواهب الرحمان اثر عبدالکریم مدرس (م ۱۴۰۴ق)؛ ۱۳. عرائس البیان فی حقایق القرآن اثر شیخ المشایخ صدرالدین ابومحمد روزبهان بن ابی نصر دیلمی فسایی معروف به بقلی شیرازی (۵۵۲-۶۰۶ ق)؛ ۱۴. حقائق التفسیر تالیف ابوعبدالرحمان سلمی (۳۳۰ - ۴۱۲ق).
[۱]ذهبی، محمد حسین، -۱۹۷۷م، التفسیروالمفسرون، ج۲، ص۶۷۷.
[۲]اسماعیلی قوچانی، علی اکبر، ۱۳۲۳-، پژوهشی درسیرتطورتفسیروروشهای تفسیری، ص۶۴.
