تعدد نفخ صور (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نفخ، به معناى
دمیدن،
خارج كردن
باد از داخل -چيزى- به طور محكم است
و
صور به معناى شاخى است كه در آن دميده مى‌شود
. در اصطلاح متكلّمان و
فلاسفه اسلامی نفخ صور عبارت است از افاضه
روح و انشاء
حیات، و افاضه دوم حق است كه موجب
بعث و
حشر اجساد است در نشأت عاليه اخرويه
، نيز گفته شده مقصود از آن شاخى است كه در آن دميده مى‌شود و خداوند متعال آن‌را سبب بازگشت صورتها و ارواح نسبت به جسم‌هاى‌شان مى‌كند
دميدن در صور، از اشراط الساعة و علامت حتمى
قیامت است
. در این مقاله آیات مرتبط با تعدد
نفخ صور معرفی می‌شوند.
پديد آمدن
قیامت، با دميدن دو بار در
صور:
۱. لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ.
از پيامبر صلى الله عليه و آله در معناى آيه پرسيدند، فرمود: يك
صیحه بر مردم زده مى‌شود و مرده‌اى نمى‌ماند مگر كه زنده مى‌شود و زنده‌اى نمى‌ماند مگر كه مى‌ميرد جز آنچه را كه خدا بخواهد، سپس صيحه‌اى ديگر بر آنان زده مى‌شود. آنان‌كه مرده‌اند زنده شده همگى به صف كشيده خواهندشد.
۲. وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ ما يَنْظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً واحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ فَلا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لا إِلى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ وَ
نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ قالُوا يا وَيْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ إِنْ كانَتْ إِلَّا صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ جَمِيعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ فَالْيَوْمَ لا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ لا تُجْزَوْنَ إِلَّا ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.
۳. وَ
نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ
نُفِخَ فِيهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ.
۴. يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ أَبْصارُها خاشِعَةٌ يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحافِرَةِ أَ إِذا كُنَّا عِظاماً نَخِرَةً قالُوا تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خاسِرَةٌ فَإِنَّما هِيَ زَجْرَةٌ واحِدَةٌ فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ.
بنابر قولى، مقصود از «يوم ترجف الراجفه• تتبعها الرادفه»
نفخ صور اول و دوم است.
وجود دو
نفخ صور، براى
اماته و
احیا:
ويَومَ
يُنفَخُ فِى الصّورِ فَفَزِعَ مَن فِى‌السَّموتِ ومَن فِى الارضِ الّا مَن شاءَ اللَّهُ وكُلٌّ اتَوهُ دخِرين.
سوگند خداوند به انواع
ملائکه، براى تأكيد بر وجود
نفخ صور اول و دوم در قيامت:
وَ النَّازِعاتِ غَرْقاً وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً وَ السَّابِحاتِ سَبْحاً فَالسَّابِقاتِ سَبْقاً فَالْمُدَبِّراتِ أَمْراً يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ .
مقصود از «سابحات» و «سابقات»، ملائكه و «راجفه»
نفخه اوّل، و «رادفه»
نفخه دوم است.
وجود فاصله، ميان دو
نفخ صور (زمان
مرگ همه موجودات جهان و زنده شدن دوباره آنها):
وَ
نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ ... ثُمَّ
نُفِخَ فِيهِ أُخْرى ....
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۲۷۶، برگرفته از مقاله «تعدد نفخ صور».
