تحیت مؤمنان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات قرآن مرتبط با
تحیت مؤمنان معرفی می‌شوند.
لزوم پاسخگویی بهتر یا همانند آن به تحیت و درود
مؤمنان :
«وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا؛
هرگاه به شما تحیّت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا (لااقل) به همان گونه پاسخ گویید! خداوند حساب همه چیز را دارد. »
تحیتها و درودهای
اهل ایمان به یکدیگر، مورد محاسبه خداوند (و درپی دارنده اجر و
پاداش الهی):
«وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا؛
هرگاه به شما تحیّت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا (لااقل) به همان گونه پاسخ گویید! خداوند حساب همه چیز را دارد.»
تحيّت ایمان‌آورندگان از
اهل کتاب بر
جاهلان، به هنگام روبه رو شدن با سخنان بیهوده و بی ادبانه آنان :
«الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ
الْكِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ يُؤْمِنُونَ • وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِي الْجَاهِلِينَ؛
کسانی که قبلاً
کتاب آسمانی به آنان داده‌ایم به آن (قرآن) ایمان می‌آورند! و هرگاه سخن
لغو و بیهوده بشنوند، از آن روی می‌گردانند و می‌گویند: اعمال ما از آن ماست و اعمال شما از آن خودتان؛ سلام بر شما (سلام وداع)؛ ما خواهان جاهلان نیستیم!»
تحیت
مؤمنان بر یکدیگر، با لفظ سلام در
بهشت :
۱. «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمَانِهِمْ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ • دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ؛
(ولی) کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پروردگارشان آنها را در پرتو ایمانشان
هدایت می‌کند؛ از زیر (قصرهای) آنها در باغهای بهشت، نهرها جاری است. گفتار (و دعای) آنها در بهشت این است که: خداوندا، منزهی تو! و تحیّت آنها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که:
حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!»
۲. «وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ؛
و کسانی را که ایمان آوردند و
اعمال صالح انجام دادند، به باغهای بهشت وارد می‌کنند؛ باغهایی که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ به
اذن پروردگارشان، جاودانه در آن می‌مانند؛ و تحیّت آنها در آن، سلام است.»
ا۳. «إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا • لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا؛
مگر آنها كه
توبه كنند، ايمان آورند، و عمل صالح انجام دهند، چنين كساني داخل بهشت مي‌شوند و كمترين ستمي به آنها نخواهد شد. آنها هرگز در آنجا گفتار لغو و بيهودهاي نمي‌شنوند و جز سلام در آنجا سخني نيست و هر
صبح و
شام روزي آنها در بهشت مقرر است.»
ملک الموت بر
مؤمنان، به هنگام ملاقات با آنان:
«تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا؛
تحيت آنان در روزي كه او را ديدار مي‌كنند سلام است، و براي آنها پاداش پر ارزشي فراهم ساخته است.»
در احتمالی، مرجع ضمیر متصل در فعل «یلقونه» ملک الموت است
تحیت
مؤمنان در
قیامت ، سلامتی خواهی آنان از آفات برای یکدیگر:
«تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا؛
تحيت آنان در روزي كه او را ديدار مي‌كنند سلام است، و براي آنها پاداش پر ارزشي فراهم ساخته است.»
منظور از «سلام»، سلامتی خواستن
مؤمنان برای یکدیگر، از هر آفتی در قیامت است
مؤمنان، موظف به فرستادن درود و تحیت بر
پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله:
«إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا؛
خداوند و فرشتگانش بر پيامبر درود مي‌فرستند، اي كساني كه ايمان آورده ايد بر او درود فرستيد و سلام گوئيد و
تسلیم فرمانش باشيد.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۴۳۴، برگرفته از مقاله «تحیت مؤمنان»
