تالد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مال قدیم و سابق را تالد میگویند که از این عنوان به مناسبت در باب
خمس و
ارث یاد شده است.
واژه تالد به مال سابق و قدیمی شخص اطلاق می‌شود، مانند مالی که پیش از
ارث بردن داشته است. مقابل آن «
طارف» و «
طریف» قرار دارد که به مال جدید و تازه مانند
سود یا مالی که به تازگی به ارث رسیده اطلاق می‌گردد.
کسی که دو نوع مال در
اختیار دارد:
مال سابقی که خمسش را پرداخته یا خمسی به آن تعلّق نگرفته (تالد) و مال جدیدی که از
سود و
ربح مکاسب عایدش شده است (طارف).
در
جواز برداشت تمامی
مئونه سال از سود حاصل از
تجارت یا لزوم برداشت از مال تالد، و یا برداشت از هر دو به نسبت هریک ـ مانند آنکه مؤونه، صد تومان باشد و سود (طارف) دویست تومان و مال تالد سیصد تومان، در این صورت
مئونه به صورت پنج یک از آن دو گرفته می‌شود، در نتیجه یک پنجم از مال تالد (شصت تومان) و یک پنجم از سود (چهل تومان) برداشته می‌شود و
خمس باقی مانده از سود که ۱۶۰ تومان باشد پرداخت می‌گردد ـ
اختلاف است. نظر اکثر، بلکه مشهور
فقها قول اوّل است.
افرادی مانند
پدر و
پسر که از یکدیگر ارث می‌برند، چنانچه یکجا بمیرند ـ مانند آنکه غرق شوند یا زیر آوار بمانند، به‌گونه‌ای که معلوم نباشد کدام یک زودتر و کدام یک دیرتر مرده است ـ همگی از یکدیگر ارث می‌برند.
حال، با ارث بردنِ یکی از دیگری اگر بخواهیم به آن دیگری ارث بدهیم، آیا از مجموع مال سابق (تالد) و مالی که تازه به ارث رسیده (طارف) به وی ارث داده می‌شود یا تنها از مال سابق؟ اختلاف است. مشهور، قول دوم است
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج۲، ص۳۱۶-۳۱۷.
