بُهْتاناً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بُهْتاناً:(فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتانًا) «بُهْتاناً» به معنای «
دروغ بستن» و نيز دروغى بزرگ و زشت كه شنونده را مبهوت مى‌سازد.
تهمت زدن به بى‌گناه از زشت‌ترين كارهايى است كه
اسلام آن را به شدت محكوم ساخته است،
آیه فوق و روايات متعدد اسلامى كه درباره اين موضوع وارد شده نظر اسلام را در اين زمينه روشن مى‌سازد،
امام صادق (علیه‌السلام) از حكيمى چنين نقل مى‌كند:
«
البُهْتانُ على البَريءِ أثْقَلُ مِن الجِبالِ الرّاسِياتِ» تهمت زدن به بى‌گناه از كوه‌هاى عظيم نيز سنگين‌تر است.
به موردی از کاربرد «بُهْتاناً» در قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ مَن يَكْسِبْ خَطيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَريئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتانًا وَ إِثْمًا مُّبينًا) «و كسى كه
خطا يا گناهى مرتكب شود، سپس بى‌گناهى را به آن متهم سازد، بار بهتان و
گناه آشكارى را بر دوش گرفته است.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: از
عبداللَّه بن سنان روايت آمده كه گفت:
امام صادق (علیه‌السلام) فرمود:
غیبت آن است كه گناهى را كه برادر مؤمنت مرتكب شده و خدا آن را پوشانده تو برملايش كنى.
و اما اگر چيزى درباره او بگويى كه در او نيست، آن گفتار تو غيبت نيست بلكه بهتان است كه خداى تعالى در باره‌اش فرموده:
(فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً).
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بهتان»، ج۱، ص ۲۵۱.
