بَلَاغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَلَاغ (به فتح باء و لام) از
مفردات نهج البلاغه، به معنای کفایت و
تبلیغ است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در
نصیحت و توصیفی از
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) از این واژه استفاده نموده است.
مواردی متعدد از این مادّه در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
بَلَاغ (به فتح باء و لام) به معنای کفایت و تبلیغ آمده است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در مقام نصیحت فرموده است:
«وَ لا تَسْأَلوا فيها فَوْقَ الْكَفافِ، وَ لا تَطْلُبوا مِنْها أكْثَرَ مِنَ الْبَلاغِ.» «و بيش از كفاف و نياز خود از آن نخواهيد، و بيشتر از آنچه نياز داريد از آن مطلبيد.»
ظاهرا منظور از بلاغ، کفایت است.
همچنین امام (علیه‌السلام) در وصف رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده‌اند:
«جَلَعَهُ اللهُ تعالى بَلاغاً لِرِسالَتِهِ، وَ كَرامَةً لاُِمَّتِهِ، وَ رَبيعاً لاَِهْلِ زَمانِهِ.» «خداوند وى را ابلاغ كننده رسالتش، افتخار آفرين براى امّتش، باران بهارى براى تشنگان اهل زمانش قرار داد.»
که ظاهرا منظور از بلاغ، تبلیغ است.
مواردی متعدد از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلاغ»، ج۱، ص۱۵۴.
