بَذَخ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
بَذَخ (مفرداتنهجالبلاغه)
بَذَخ
(به فتح الف و ذال) یکی از
مفردات نهج البلاغه
، به معنای دراز شدن است.
حضرت علی (علیهالسلام)
در خصوص توصیف
زمین
، از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای بَذَخ
۲ - کاربردها
۲.۱ -
الْبُذَّخِ
- خطبه ۹۰ (زمین)
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای بَذَخ
[
ویرایش
]
بَذَخ (به فتح الف و ذال، بر وزن شرف) به معنای دراز شدن آمده است.
[۱]
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۲۹.
[۲]
شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۲۳۵.
چنانکه گفته میشود:
«
بَذَخَ الجَبل بَذخا: طالَ.
»
[۳]
ابن معصوم مدنی، الطّراز الأوّل، ج۵، ص۱۰۳.
اسم فاعل
این واژه باذخ و جمع آن «بُذّخ» (بضّم اوّل و تشدید دوم) است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
موردی که در «
نهجالبلاغه
» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
الْبُذَّخِ
- خطبه ۹۰ (زمین)
امام (علیهالسلام) درباره زمین فرمودهاند:
«وَ حَمْلِ شَواهِقِ الْجِبالِ الشّمّخ
الْبُذَّخِ
عَلَى أَكْتافِها.»
[۴]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۱۹۸، خطبه ۹۰.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۷۳، خطبه ۸۹.
[۶]
صالح، صبح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه ۹۱.
یعنی «سوار شدن
کوههای
شامخ و بلند بر کتفهای زمین.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۰، خطبه ۹۱.
[۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۶۶.
(شرحهای خطبه:
[۹]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۰.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۴۵.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۳.
[۱۲]
ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۴۶.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
این لفظ یکبار در نهج البلاغه آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۲۹.
۲.
↑
شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۲۳۵.
۳.
↑
ابن معصوم مدنی، الطّراز الأوّل، ج۵، ص۱۰۳.
۴.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۱۹۸، خطبه ۹۰.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۷۳، خطبه ۸۹.
۶.
↑
صالح، صبح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه ۹۱.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۰، خطبه ۹۱.
۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۶۶.
۹.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۰.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۱۴۵.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۳.
۱۲.
↑
ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۴۶.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بذخ»، ص۱۲۲.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 90 نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری