بوگرا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بوگْرا، شهر و مرکز بخشی به همین نام در ایالت راجشاهی
بنگلادش میباشد.
بخش بوگرا با مساحت ۹۰۲’۲کم ۲ و جمعیتی حدود ۷۰۰’۲۴۱’۳ تن (۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م)، در شمال بنگلادش واقع شد.
این بخش در۱۲۳۶ق/۱۸۲۱م در دورۀ حاکمیت
انگلستان بر شبه قارۀ
هند رسماً به عنوان یک حوزۀ اداری بنیاد نهاده شد.
بخش شرقی این ناحیه میان رودخانههای
جامونا و
کاراتویا از زمینهای پست و مردابی تشکیل شده، و قسمت غرب آن مرتفع است.
بوگرا منطقهای زلزلهخیز و در معرض تندبادهای موسمی است و همواره جریان سیلهای شدید آن را
تهدید میکند.
بوگرا از مناطق صنعتی بنگلادش است و
زغال سنگ و
سنگ آهک از معادن عمدۀ آن به شمار می
رود.
شرایط مساعد اقلیمی بوگرا را به یکی از مراکز کشت
برنج بدل ساخته است. اراضی وسیعی از این ناحیه واقع در غرب رودخانۀ
جامونا مسطح و جلگهای است و به کشت برنج اختصاص دارد.
شهر بوگرا در°۲۴و´۵۱ طولشرقی و°۸۹و´ ۲۲ عرض شمالی در کنارۀ غربی
رود کاراتویا یکی از شاخههای
رود جامونا واقع است.
جمعیت این
شهر در ۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م، ۸۰۰’۲۱۸ تن برآورد شده است. بوگرا بر سر راههای ارتباطی قرار دارد و از مراکز تجارتی بنگلادش به شمار می
رود.
از مهمترین فعالیتهای اقتصادی اهالی این شهر، پرورش
کرم ابریشم و تولید پارچههای ابریشی، و نیز تولید
کاغذ و صابون را میتوان نام برد.
۶ کالج وابسته به دانشگاه راجشاهی در این شهر به فعالیت مشغولاند.
آثار تاریخی برجای مانده در بوگرا پیشینۀ آن را به سدۀ ۲قم میرساند. بنای «پوندارنگر» در مهاستانگره، واقع در بخش بوگرا از آثار این دوره است.
قلعۀ گلی شیرپور که در ۱۰۰۵ق/۱۵۹۷م بنا شده، از دیگر آثار تاریخی بوگراست.
اهالی بوگرا غالباً
مسلمان هستند. از زمان اسلام آوردن مردم بوگرا آگاهی چندانی در دست نیست، اما ظاهراً در سدۀ ۷ق/۱۳م بهطور گروهی به
اسلام گرویدهاند، زیرا بسیاری از روستاها در این منطقه نامهای
هندو دارند، در حالی که هیچ هندویی در آن روستا ساکن نیست.
(۱) علیزاده اسماعیل کندی، عزیز، شناسنامۀ فرهنگی بنگلادش، تهران، ۱۳۷۹ش.
(۲) فرزیننیا، زیبا، بنگلادش، تهران، ۱۳۷۳ش.
(۳) Akada، L، Social History of Muslim Bengal، Dacca، ۱۹۸۱.
(۴)» Bogra «، wwwbograinfo/place۱html.
(۵) Britannica، micropaedia، ۱۹۷۸.
(۶) Britannica Atlas، Chicago، ۱۹۹۶.
(۷) The Columbia Encyclopedia، ۲۰۰۱.
(۸) EI۲.
(۹) The World Gazetteer، wwwworld-gazetteercom/homehtm.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بوگرا»، شماره۵۱۸۳.