بهشت انفاقکنندگان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق
بهشتیان که در
آیات قرآن معرفی شدهاند،
انفاقکنندگان هستند.
بهشت، پاداش انفاقكنندگان در
راه خدا:
۱. «وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ • الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَالضَّرَّاء ...؛
و شتاب كنيد براى رسيدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتى كه وسعت آن،
آسمانها و
زمین است؛ و براى
پرهیزگاران آماده شده است. همان كسانى كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مىكنند....»
۲. «وَلَقَدْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا وَقَالَ اللّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنتُم بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَلأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ فَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ؛
خدا از
بنیاسرائیل پيمان گرفت. و از آنها، دوازده
نقیب (سرپرست) برانگيختيم. و خداوند به آنها گفت: من با شما هستم؛ اگر نماز را برپا داريد، و
زکات را بپردازيد، و به پيامبران من ايمان بياوريد و آنها را يارى كنيد، و به خدا
قرض نيكويى دهيد (و به نيازمندان كمك كنيد)، گناهان شما را مىبخشم و شما را در باغهاى بهشتى، كه نهرها از پاى درختانش جارى است، وارد مىكنم. امّا هر كس از شما بعد از اين
کافر شود، از
راه راست منحرف شده است.»
۳. «وَالَّذِينَ ... وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِيَةً وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ • جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا ...؛
و كسانى كه ... از آنچه به آنها روزى دادهايم، پنهان و آشكار، انفاق مىكنند؛ و با حسنات، سيّئات را برطرف مىسازد؛ سرانجام نيك سراى آخرت، از آن آنهاست. همان باغهاى جاويدان بهشتى كه وارد آن مىشوند....»
۴. «وَالَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا ... • أُوْلَئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ ... • خَالِدِينَ فِيهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا؛
و كسانى كه هر گاه انفاق كنند... آنها هستند كه درجات عالى بهشت به آنان پاداش داده مىشود ... در حالى كه جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه قرارگاه و محل اقامت نيكويى!»
۵. «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ • وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ؛
پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند و در اموالشان براى
سائل و
محروم حقى (معين) بود.»
۶. «وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ • لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ • أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ؛
و همانان كه در اموالشان حقى معلوم است براى سائل و محروم آنها هستند كه در باغهايى (از بهشت) گرامى خواهند بود.»
۷. «إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلَا شُكُورًا • إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا • وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا؛
و غذاى خود را با اينكه به آن علاقه و نياز دارند، به مستمند و
یتیم و
اسیر اطعام مىكنند. و مىگويند: ما شما را بخاطر خدا
اطعام مىكنيم، وهيچ
پاداش و سپاسى از شما نمىخواهيم. و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهاى حرير بهشتى را به آنها پاداش مىدهد.»
برخوردارى انفاقكنندگان، از
روزی شايسته در بهشت:
«الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ • أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ؛
همان كسانى كه
نماز را برپا مىدارند؛ و از آنچه به آنها روزى دادهايم، انفاق مىكنند. آرى، مؤمنان حقيقى آنها هستند؛ براى آنان درجاتى والا نزد پروردگارشان است؛ و براى آنها،
آمرزش و روزىِ پرارزشى است.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۰۰، برگرفته از مقاله «بهشتیان (انفاقکنندگان)».