بهشتی شدن با عبادت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مؤمنانی که تقوای الهی را پیشه راه قرار داده و به
عبادت او
عمر خود را سپری می‌کنند، جایگاه آنان
بهشت خواهد بود.
عبادت شبانه، از اسباب راهیابی به
بهشت است.
ان المتقین فی جنت وعیون «به یقین،
پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه ها قرار دارند.» کانوا قلیلا من الیل ما یهجعون. «آنها کمی از
شب را می خوابیدند.»
"ان المتقین فی جنات و عیون" این جمله حال
متقین را بیان می کند، آن حالی را که در
قیامت دارند. و اگر جنات و عیون را نکره (بدون الف و لام) آورده برای این است که به عظمت مقام و منزلت آن اشاره نموده، بفهماند وضع بهشت طوری نیست که اشخاص بتوانند با
زبان، توصیف کنند.
"کانوا قلیلا من اللیل ما یهجعون" این
آیه و
آیات بعدش توضیح می دهد که چگونه نیکوکار بودند، مگر چه می کردند. معنای آیه این است که: متقین در
دنیا زمان اندکی از شب را می خوابیدند. و یا: می خوابیدند خوابیدنی اندک، باید دید اندکی از شب چه معنا دارد، اگر آن را با مجموع زمان همه شبها قیاس کنیم، آن وقت معنایش این می شود که "متقین از هر شب زمان اندکی را می خوابند، و بیشترش را به
عبادت می پردازند" و اگر با مجموع شبها مقایسه کنیم، آن وقت معنایش این می شود که: "ایشان در کمترین شبی می خوابند، بلکه بیشتر شبها تا به
صبح بیدارند".
عبادت به درگاه
خداوند، سبب راهیابی به بهشت است.
ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم وامولهم بان لهم الجنة... • التئبون العـبدون... وبشر المؤمنین. «خداوند از
مؤمنان، جانها و اموالشان را خریداری کرده، که (در برابرش) بهشت برای آنان باشد.... توبه کنندگان، عبادت کاران، سپاس گویان...... و بشارت ده به (اینچنین) مؤمنان.»
همانگونه که روش
قرآن مجید است که در آیه‌ای سخنی را به اجمال برگذار می کند و در آیه بعد به شرح و توضیح آن می پردازد، در دومین آیه مورد بحث مؤمنان را که فروشنده گان
جان و
مال به خدا هستند با نه صفت بارز معرفی می کند.
۱- "آنها توبه کارانند" و دل و جان خود را به وسیله آب
توبه از آلودگی
گناه شستشو می دهند (التائبون).
۲- "آنها عبادت کارانند" و در پرتو
راز و نیاز با خدا و
پرستش ذات پاک او خود سازی می کنند.
والذین یبیتون لربهم سجدا وقیـما «کسانی که شبانگاه برای پروردگارشان
سجده و
قیام می کنند.» اولـئک یجزون الغرفة بما صبروا ویلقون فیها تحیة وسلـما. «(آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان
پاداش داده می شود و در آن، با
تحیت و
سلام رو به رو می شوند.»
در ظلمت شب که
چشم غافلان در
خواب است و جایی برای تظاهر و
ریا وجود ندارد خواب خوش را بر خود
حرام کرده و به خوشتر از آن که ذکر خدا و قیام و
سجود در پیشگاه با عظمت او است می پردازند، پاسی از شب را به مناجات با محبوب می گذرانند، و
قلب و جان خود را با یاد و نام او روشن می کنند.
گرچه جمله "یبیتون" دلیل بر این است که آنها شب را با سجود و قیام به صبح می آورند ولی معلوم است که منظور بخش قابل ملاحظه‌ای از شب است، و یا اگر تمام شب باشد در بعضی از مواقع چنین است.
ان المتقین فی جنت ونعیم «ولی پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند.» انا کنا من قبل ندعوه انه هو البر الرحیم. «ما از پیش او را می خواندیم (و می پرستیدیم)، که اوست
نیکوکار و
مهربان.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۵۱، برگرفته از مقاله «عبادت».
