بنیحردان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنی حَردان (یا آل بوحردان)، از
عشایر شیعی خوزستان و
عراق می‌باشد.
عشیره بنی حَردان به
کعب فلاحیه منسوب‌اند.
در اوایل عصر حاضر، بنی حردان پس از
مهاجرت از
اقلیم عثمانی (
عراق) به منطقه
هویزه، در کوت نهر هاشم کنار
کرخه و در لیامی کنار
کارون و هم‌چنین در نواحی داخلی از ساحل چپ گرگر در شرایف و شاخه ساکن شدند، و شعبه‌های آنان عبارت بود از: بیت عَبوده، آلبوحاجی، بنی نعمه یا شُطَیْطَ، بیت شیاه (شیاع)، شَجَریت (شَجیرات) و بنی تَمیم.
به نوشته
نجم الدوله،
که در ۱۲۹۹ از
خوزستان دیدن کرده است، عشیره بن حردان (=بنی حردان) از توابع هویزه بوده‌اند که شصت سال پیش، به علت شیوع بیماری‌های
وبا و
طاعون و شکسته شدن سد کرخه، در اطراف هویزه پراکنده شدند.
این
عشیره در حال حاضر، در ساحل غربی
رود کارون و در نزدیکی أم تُمَّیر یا دب حردان سکونت دارند.
روستاییان ایشان به
کشاورزی و
دام‌داری اشتغال دارند و بسیاری نیز در شهرهای خوزستان، بویژه در
اهواز و
سوسنگرد، به کارهای اداری و کسب و
تجارت مشغول‌اند.
(۱) عباس عزّاوی، عشایرالعراق، بغداد ۱۹۳۷ـ۱۹۵۶، چاپ افست قم ۱۳۷۰ ش.
(۲) یوسف عزیزی بنی طرف، قبایل و عشایر عرب خوزستان، تهران ۱۳۷۲ ش.
(۳) هنری فیلد، مردم شناسی ایران، ترجمه عبدالله فریار، تهران ۱۳۴۳ ش.
(۴) عبدالغفار بن علی محمد نجم الدوله، سفرنامه خوزستان، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۴۱ ش؛
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بنیحردان»، شماره۱۹۷۴.
